හෙට පායන හිරු

ජේෂ්ඨයනි,

දිනෙක ඔබ

මාගේම

කණිෂ්ඨයකු වනු ඇත

එදින...

මා ඔබට කෙසේ සලකයිද?

සිතනු බිඳකට...

අසනු හදෙන්...

මොහු කෙසේ සලකයිද මට...!

නොසිතන්න

දිනක් නැත එලෙස...

නිසැකවම එනවා....

දිනක්...

ඔබ මා දකින...

කණිෂ්ඨයකු විලස...

එනිසා

අද සිටම

ගොඩ නගනු

මහදේ ‍ගෞරවය

ඔබට....

දෙමළ උත්සව

මේක මගේ දෙමළ යාලුවෙක්ගෙන් ගත්තු අදහස් ටිකක් හා එයා කිව්ව දේවල් එයාලගේ උත්සව ගැන. මේක ටිකක් විතර දිග ලිපියක්. ඒත් දැනගන්ට එක්ක කොටන්නම්. මේක පටන් ගන්ට ඉස්සර මට මතක් වුනා ඒ දෙමළ යාලුව කිව් කතාවක්. ‍දෙමල අය කියනවලු මෙහෙම "දෙමළා නැති රටකුත් නැහැ දෙමළට රටකුත් නැහැ" ඒ වාගේම මේකේ අඩුපාඩු හරි වෙනස්කම් හරි කරන්න තියෙනවානම් දාන්ට කොමෙන්ට් එකක්.

මේ අය මේ උත්සව සඳහා ලංකාවේ විවිධ දිශාවල රැකියා සඳහා ගිය අය, විදේශ ගතවුනු අය සියල්ලන්ම පැමැණෙනවා. ඔවුන් පන්තිභේද නැතිව හැකි උපරිම අයුරින් මේවාට දායකත්වය සපයනවා.එවුන් මේ උත්සව සිදු කරන්නේ දෙවියන්ගෙන් ආශිර්වාද ලබා ගන්න වගේම තම ජනතාව අතර සතුට සමාදානය ඇතිකරවන්න. ඒනිසා ඔවුන්ගේ ජීවිත වලට මේ උත්සව අත්‍යවශ්‍ය අංග වෙනවා.

මම මේවා එකින් එක විස්තර කරන්නම්.

1) තිරුවුලා (Thiruvulla)

මේක පවත්වද්දී තම දෙවියන් වන පුල්ලේයාන් දේව ප්‍රතිමාව කෝවිලෙන් එලියට ගෙන එනවා. කහවතුරෙන් දේව පුතිමාව නාවල ඒක සරසනවා.

ගමේ සිටින සියලු දෙනාම නාල පිරිසිදු වෙලා එනවා. ඊට පස්සේ දේව ප්‍රතිමාව හැම නිවසකටම වඩම්මනවා. ඒක කරන්නේ දේව භක්තිය හිස දරාගෙන. ඊටත් පස්සේ එයාලගේ සංස්කෘතික වාද්‍ය භාණ්ඩ වලින් සංගීතය සපයමින් පවත්වන නැටුම් ගැයුම් තමා. සමහර විට කතරගම ගිය අය දැක්ක දේවාලෙ උත්සවය වගේ තමා. කටු වලින් සම විදල එල්ලන් යනවා. ඇ‍ඟේ තැන තැන උල්කටු අනිනවා. සමහර විට මේ අය තම ගම වටා පෙරහැරක් විදිහට මේ අය අරගෙන යනවා. එරමිණිය ගොතාගෙන තැනින් තැනින් කටු ගහල එල්ලන් යනවා. ඒ වාගේම පිටේ කටු ගහල එල්ලන් යනවා. මේවා අපට නම් ඇඟ කිලිපොලා යන දේවල්. ඒත් එයාලට ඒවා සාමාන්‍ය දේවල්.

මේ අතරේ කාවඩි වාදනය කරමින් නැටුම් ගැයුම් තමා. ගැහැණු පිරිමි තරුණ මහලු සියල්ලෝම පන්ති භේදයකින් තොරව එකතු වෙනවා මේ නැටුම් වලට. මෙහිදී හැම දෙනාම කහවතුරෙන් නාවනවා. නමුත් දැන් විවිධාකාර පාට වර්ග මේවාට එකතු කරනවා. මෙහිදී සියල්ලෝ එකිනෙකා හඳුනා ගැනීම් කරනවා.

2) තෛපොංගල් (Theai Pongal)

මෙම උත්සවය සමරද්දී උදේ පාන්දරම නැගිටලා නාල බිම රටා දානවා. රටා දමන්නේ ඒ රටා මායිම් වලට හාල් පිටිත් ඇතුලතට පොල් කුඩු වලට පාට වර්ග මිශ්‍ර කරල දානවා. හාල් පිටි සුදු හා රතු හාල් යන වර්ග දෙකම ගන්නවා. රටා දැමීම සාමාන්‍යයෙන් පවුලේ ගැහැණු ලමුන් අතින් තමා සිද්ධවෙන්නේ. මේ රටා වලට තමා ‍"පොංගල්" කියල කියන්නේ.

මේ හාල් පිටි හා පොල් කුඩු යොදා ගන්නේ හාල් පිටි කූඹින් සඳහාත් පොල් කුඩු කුරුල්ලන් සඳහාත් ආහාර විදිහට. මේ සියල්ල සිද්ධ කරල අලුත් ඇඳුම් ඇඳගෙන හිරු නැඟීමත් එක්කම හිරු පූජාවක් කරනවා. ඊට පස්සේ කිරි උණු කරල ඒකට රතු හාල් මිශ්‍ර කරල කිරි බතක් හදනවා. ඒකට හකුරු පොඩි කෑලි කඩල දානවා. කලවම් කරන ගමන් ඒකට සීනි හා කජු දාලා රසකාරක එකතු කරනවා. මේ ආහාරය තමා උදේ ආහාරය විදිහට ගන්නේ. ඊට පස්සේ සියලු දෙනාම කෝවිල් ගිහින් පූජා පවත්වල ගෙදර එනවා.

දවල් කෑම සඳහා කුකුල් මස් ආදිය ගෙනවිත් සාදයක් දානවා. මත්පැන් ආදියද ගෙන එනවා. ආහාර අනුභවයෙන් පසුව සංගීත වාදනයන් හා නැටුම් ගැයුම් තියෙනවා.

උත්සවය පැවැත්වූ දවසට පසු දවසේදී ගව ගාල් වල දොරටු අසල දෙපස උක් ගස් වලින් සරසනවා. මේ කරන සැරසිලි වලට "කෝලම්" කියල තමා කියන්නේ. ඊට පස්සේ ගව ගාල් සුද්ධ කරල ගවයන් නාවල සුද්ධ කරනවා. ඊට පස්සේ ගවයන්ගේ අං සරසනවා ඇ‍ඟේ පාට සායම් වර්ග තවරනවා. පස්සේ කලින් දවසේ වාගේම "පොංගල්" දාල කිරි ආහාර හදනවා. ඒවා දෙවියන් සඳහා පූජා කරනවා. පහන් පත්තු කරනවා. පූජාව අවසානයේදී "පොංගල්" හා හදන ආහාර වලින් කොටසක් ගවයින්ට ආහාරයට දෙනවා. ඉතිරිය නිවැසියන් අනුභව කරනවා.

මේ උත්සවයේදී ඔවුන් බලාපොරොත්තු වන්නේ හිරු දෙවියන්ට ස්තූති කිරීමයි.

3) දීපවාලි (Deepavali)

මේ උත්සවයේදී උත්සවදිනයට සතියකට පෙර තමා සූදානම් වීම ආරම්භ වෙන්නේ. රසකැවිලි සාදනවා. ගෙවල් සුද්ධ පවිත්‍ර කරල පාට කරනවා. අලුත් ඇඳුම් ගන්නවා. උත්සව දවසේදී උදේම නැගිටල "මන්තනීර්" නමින් හැඳින්වෙන කෝවිලෙන් ගෙනෙන තෙල් වර්ගයක් හිසේ, උරහිසේ, පිට අත්ලේ, පපුවේ, දණහිසේ වාගේම කකුලේ පිට පැත්තේත් ආලේප කරනවා.

ඊට පස්සේ "සියකා" නමින් හැඳින්වෙන පවුඩර් වර්ගයක් හිසට දමනවා. පස්සේ සබන් ගාල නානවා. මේ පවුඩර් වර්ගය ඉන්දියාවෙන් තමා ගෙන්වන්නේ. ඊට පස්සේ හිරු වන්දනාව කරල හිස පිහදාල නිවෙස් තුලට යනවා. පසුව තමාගේ සාමාන්‍යයෙන් හොඳ ඇඳුමක් ඇඳගෙන දෙවියන් ඉදිරියේ තමන් ගෙනා අලුත් ඇඳුම් තියනවා. ඊට පස්සේ කහ දියර හදල ඒවා ඇඳුම් වල තැනින් තැන තවරනවා. දෙවියන්ට පූජා පවත්වලා අලුත් ඇඳුම් ඇඳ ගන්නවා.  පස්සේ රතිඤ්ඤා, නිලා සහ අහස්කූරු පත්තු කරනවා. මේ සියල්ල උදය වරුව තුලදී තමා සිද්ධ වෙන්නේ.

දවල් කෑම කාල රසකැවිලි වර්ග වලත් රස බලනවා. ඊට පස්සේ යාබද නිවෙස් වලට රසකැවිලි පිඟන් දෙනවා. ඒ නිවැසියනුත් දෙමළ අය නම් ඒ අයත් රසකැවිලි පිඟන් හුවමාරු කරගන්නවා. ඊට පස්සේ දවසම විනෝදෙන් තමා.

දීපවාලි දිනය ඔවුන් සමරන්නේ, එකල රජකම් කල "සූරන්" නැමැති දුෂ්ඨ රජෙකුගේ මරණයේ සතුට සැමරීමටයි.

4) පුදුවර්සම් (Puduwarsam)

මේ පුදුවර්සම් නමින් කියන්නේ අපි සමරන්නා වූ සිංහල දෙමල අලුත් අවුරුද්දමයි. අප කරන්නාවු වත් පිලිවෙත්ම ඒ උදවියත් කරනවා.

හොඳ හොඳ සෙල්ලම් එලිවෙන ජාමෙට.............

මම දැන් කියන්න යන්නේ මම දැනට ඉගෙන ගන්න තැන ගැන. ඒ තමා අග්නිදිග විශ්ව විද්‍යාලයය (South Eastern University).

මේ විශ්ව විද්‍යාලයය ගැන තාම වැඩිය කව්රුවත් දන්නේ නැහැ. මම එතැනට තේරිලා ලියුමක් ගෙදරට ආවට පස්සේ තමා එහෙම එකක් තියෙනවා කියල දන්නේ. ඊට පස්සේ ඉතින් පැතුවා අන්තර්ජන්ජාලයේ http://www.seu.ac.lk/  ඔන්න තියෙනව ඒක. ඒ පාර තියෙන තැන හෙව්වා. ඒකට ඉතින් Google Earth පිහිටයි, http://www.seu.ac.lk/ABOUT/index.html මේ ලින්ක් එකේ පිහිටයි තමා. කොහොම හරි ටිකක් දඟලලා විස්තර හොයා  ගත්තා. විශ්ව විද්‍යාලය නම් ලස්සනට හදල තිබුණා. ඒක තිබුනේ නැගෙනහිර පලාතේ අම්පාර දිස්ත්‍රික්කයේ ඔලුවිල් වල. මේ ගම්මාන සම්පූර්ණ මුස්ලිම් ගම්මාන. ඉතින් මම මේකට යන එක ගැන කවුරුත් කැමැත්තක් දැක්වුයේ නැහැ. මම හිතාගත්තා වෙනදෙයක් වෙන්ට ගිහින් බලනවා හොඳ අත්දැකීමක් හම්බවෙයි කියලා. අම්මත් කිව්වා යන්ට කියල. ඒ ගමන ඉතින් ගියා register වෙන්ට.

Register වෙලා ටික දවසකින් ලියුමක් ආවා එන්ට කියල. එන්ට කිව්වේ ඔලුවිල් නෙමේ සම්මාන්තුරේ කියන ප්‍රදේසෙට. දැන් හොයාපි ඒක තියෙන්නේ කොහේද කියල. ඔන්න ඉතින් විජය පත්තරෙන් දීපු අඩි 6 සිතියම උඩ නැගන හෙව්ව ආයෙත් පැතුවා අන්තර්ජන්ජාල පිහිට මේන්න තියෙනවා ඒක. හොයා ගත්තා. ඒක Faculty එක Physical Sciences ලාගේ. ඒකත් හොයාගෙන නියමිත දිනේට ආව අම්පාරෙ. එහෙ ඉන්න නෑ කොනෙකුගේ ගෙදරත් ගිහින් ගියා Faculty එකට. ඒ තමා Faculty of Applied Science. බඩු මුට්ටුත් පොදි බැඳන් ඇවිත් නැවතුනා. අලුත් යාලුවො ටිකකුත් හම්බුනා. මේකෙදි අම්මට ටිකක් අසනීප වුනා. රෝහලෙන් බෙහෙතුත් අරන් දුන්නා. ආපු දුර වැඩි නිසා මහන්සිය තමා හේතුව.  ඒපාර අම්මා එව්වා තාත්තා එක්ක ගෙදර. දැන් ඉතින් මම විතරයි. අප්පා අපි පිලිගන්ට අපේ ජේෂ්ඨයෝ උත්සවයක් සූදානම් කොරල අගේට තිබ්බ ඒක. ඒකත් බලල අන්තිමේට ගියා hostel වලට.

Hostel කිව්වට අපි කලින් දැනන් හිටපු hostel නෙවි. ගෙවල් තමා දුන්නේ. ඒ ගෙදරකට ලමයි 6 යි. දෙවනි දවසට අපි ගියාම අපිට දුන්නා විෂයයන් සඳහා හඳුන්වා දීමේ වැඩසටහන් මේවා සති 2ක් විතර තිබුනා. ඒ අතරේ පටන් ගත්තා ඉංග්‍රිසි සහ තොරතුරු තාක්ෂණ විෂයය සඳහා සඳහා දේශණ. මේ අතරේ පටන්ගත්තා නැතිවත් බැරි ඇතිවත් බැරි ragging හෙවත් නවකවදේ. ඒක ගැන මම පස්සේ කතා කරන්නම්. මේ විශ්ව විද්‍යාලයයේ වැඩි දෙනෙක් මුස්ලිම් අය දෙමල අය කීප දෙනෙක් හා සිංහල අය කීප දෙනෙකුත් ඉන්නවා. දේශකයන් නම් ගොඩක් ලමයිනට උදව් කරනවා. ඒ වගේම පලමු වතාවට ගෙදරින් පිටවෙලා ඉන්න ලමයිනුත් ඉන්නවා. මේක අමුතුම අතුදැකීමක්. ගෙදරින් පිට තමන්ගේ දේවල් තනියම කරගන්න. තමන්ට අවැසි විදිහට අඳින්ට පලඳින්ට. එල ජීවිතයක්. හැබැයි ටික දවසක් යද්දී ගෙවල්, හිටපු පරණ යාලුවො සහ කල කී දේවල් මතක් වෙනකොට ආපහු දුවගෙන ගෙදර එන්ට හිතෙනවා.

අපට ලැබෙන හොඳම අත්දැකීම තමා සිංහල, දෙමල හා ඉංග්‍රීසි යන භාෂා තුනම ඉගෙන ගන්ට ගැබෙන එක. ඒ වාගේම තමා ලංකාවේ විවිධ ප්‍රදේශ වලින් ආව ලමයි ආශ්‍රය කරන්න ලැබෙනවා. ඔවුන්ගේ ජීවන ක්‍රම ,පුරුදු වගේම ඒ ඒ ප්‍රදේශ වල විශේෂ දේවල් ගැනත් ඉගෙන ගන්න හම්බෙනවා. මේක නියම අත්දැකීමක්. ඒ වාගේම පන්ති භේද නැතිව අපට එක කණ්ඩායමක් විදිහට කටයුතු කරන්න පුරුදු වෙනවා. දැනට මේ ලැබෙන අලුත් දේවල් ඉගෙන ගන්න ලොකු කාලයක් ගතකරනවා ඒත් එක්කම මගේ පොත පතේ ඉගෙනීමත්. හැමදාම අලුත් දෙයක් අලුත් විදිහට අලුතෙන්ම අත්විඳින්ට ලැබෙන එකත් මරු ජොලි වැඩක්. ඒක විඳින්ට ජීවිතේ ලැබෙන හොඳම අවස්ථාව තමා විශ්ව විද්‍යාලයය. 

තවත් අලුත් අත්දැකීම් ඉස්සරහට ලැ‍බෙයි කියල බලා පොරොත්තු වෙනවා වාගේම ඒවා ඔයාලට කියන්න අවස්ථාවක් ලැබෙයි කියලත් හිතනවා. ඉඩ ලැබෙන හැටියට දෙන්නම් "මගේ අත්දැකීම්"

Ragging (නවකවදය)

විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතය ආරම්භ කරන සියලු පලමු වසර උපාධි අපේක්ෂකයන්ට ලැබෙන අත්දැකීම තමා rag හෙවත් නවකවදය කියල කියන්නේ. නවක වදයට දෙයාකාරයකින් ලක්වෙන්ට පුලුවන්. එකක් ශාරීරිකව ලැබෙන දේ අනික මානසිකව ලැබෙන දේ. මේ දෙකෙන් පිටතට නොපෙනෙන මානසික නවකවදය තමා වඩා භයානක වෙන්නේ. මානසික නවකවදය නිසා පිස්සු හැදුනු ශිෂ්‍යයොත් ඉන්නවා. හැබැයි කලින් පිස්සු තිබුන නම් නවකවදයෙන් හැදුන කියන්නත් බැහැ. කොහොම වුනත් නවකවදය අපට එපා කියල තමා කියන්න ඕන.

ඒත් හැමෝම අහන ප්‍රශ්ණය "නවකවදය අපට ඕනද?" හැමෝම දෙන උත්තරේ තමා "එපා" කියන එක. ඒත් නවකවදය වගේම පෙනෙන තව දෙයක් තියෙනවා. ඒක තමා නව්‍යතාවයට හුරු කිරීම කියන්නේ. දැන් මෙහෙම හිතන්න. යම් තැනකට අලුතින් ගියාම එතැන පරිසරයට හුරු වෙන්ට යම් කාලයක් ගතවෙනවා. ඒත් එතැන ඉන්න පුරුදු වෙච්ච අය අපට උදව් කරනවානම් අපට කෙටි කාලයකින්ම එතැනට පුරුදු වෙන්ට අවස්ථාව ලැබෙනව නේද? ඒ උදව් අපි භාරගන්නවද නැත්තම ඒව එපා කියල පැත්තකට වෙනවද? (අල වෙනවද?) ඔය කරන පුරුදු කිරීම තමා නව්‍යතාවයට හුරු කිරීම කියලා කියන්නේ.

මේක සමහර නෙවි ගොඩක් විහ්ව විද්‍යාල වල සිදුවෙනවා. පලමු වසර සිසුන්ට දෙවන වසර සිසුන් එම විශ්ව විද්‍යාලයේ වැඩ සිදුවන ආකාරය කියා ‍දෙනවා. ඒක මානසික හෝ ශාරීරික වදයක් නෙවි නම් ඒකට නවකවදය කියන්න පුලුවන්ද? නමුත් දෙවන වසර සිසුන් ඒ දේ කියල දෙන මුවාවෙන් නවකවදය දෙන අවස්ථාත් තියෙනවා. ඒකනම් වැරදි වැඩක්. ඒ වගේම තවත් දෙයක් තියෙනවා. විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්ය මණ්ඩලයත් මේ නවකවදයට අනුබල දෙන අවස්ථාත් තියෙනවා. සමහර පුද්ගලයන් මේ නවකවදය විශ්ව විදයාල පද්ධතියට අවශ්‍යයයි කියල හිතන නිසා මේ නවකවදය නවත්වන්න බැහැ.

තව දෙයක්. මේ නවකවදය හරහා විවිධාකාර පලිගැනීම් සිදුවෙන්නත් පුලුවන්. ඒක වෙන්නේ තමා ජීවත් වුන නගරයේ හෝ ගමේ විශේෂ තැනක් නොලැබුණු, පාසලේදී අන් අයගේ කටයුතු වලින් මානසික පසුබෑම් වලට ලක්වුන පිරිස් විශ්ව විද්‍යාල වලට පැමිණි විට ඒ අයටත් නවක වදය ලැබෙනවා. මේ පිරිස එතැනදි හිතනවා තමන්ගේ සියලු පසුබෑම් වලට හේතුව අනිත් අය කියලා. ඉතින් ඇතිවෙනවා පලි ගැනීමේ චේතනාව. මේ සිතිවිලි හිරකරන් හිටපු අයට දෙවනි වසරට ගියාම එන නවක සිසුන් පෙනෙන්නේ "රෝස් කරපු කුකුල්ලු" වගේ. එහෙම වුනොත් පලමු වසරට දෙයියන්ගේ පිහිට තමා. හොඳට හිතන්න ඊලඟ පරම්පරාවේත් තමා වගේම පසුබෑම් ඇතිවුන අය ඉඳීවි. එතකොට මොකක් වෙයිද? තමන්ට ඇතිවුන දේ එයාලටත් ඇති විය යුතුද? දෙවනි අවුරුද්දට තමන්ගේම සහෝදරයෙක් ආවොත් මොකද කරන්නේ. එදාට නවකවදය නොදී ඉන්නවද? මේක සිදුවිය නොහැක්කක් නෙවේ. සමහර විට සිදුවෙලත් ඇති. නැත්තම් සිදුවෙයි. එදාට කරන දේ වෙන දේ අදම හිතල බලන්න.

නවකවදයේ උදාහරණ පසුවට බලාලපාරොත්තු වන්න.

විලාසිතාව

රෙදි අඩි දෙකක් ඇති ඔබගේ ඇඳුමට
මිනි ගවුමක් කියලා අඳිනව නේද?
තිබුණ කියල වැඩකුත් නැති මේ ඇඳුම
නැතුව ගියානම් මුදලත් ඉතිරියි නේද?

ඇඳුම් කියන්නේ මොනවද දන්නවද?
නොදනී නම් බලන්න මම හරිනේද?
විලි වහගන්ට අඳිනා මේ ඇඳුම් ටික
නොවසන්න නම් කුමකට ගන්නවද?

ලස්සන වෙන්න නිරුවත පෙන්විය යුතුද?
ඔබ සැම කැතයි කවුරුන් හරි කීවාද?
නිරුවත ඔබල හැමදෙනටම එක නේද?
හිතල බලල හොඳ ඇඳුමක් අරගන්න

මම මේ කියන දේ ගැන ඔබේ සිත
කියනව ඇති මේ කියන්නෙ අපි ගැනද?
ඇත්ත ඉතින් හැමදා තිත්තයි නේද?
බැනල යනවනම් හිතන්න ඔබ ගැනම

නම්‍යතාවය

නවකයන්ට

වදෙන්පොරෙන්

කලාට

වරදක්බව

දන්නවාද

යහලුවනි...!(යකෝ තොප)

පාරිභෝගික දැක්ම

කලින් මම කස්ටො කරන වැරදි කිව්වනේ.. දැන් මම dealersලාගේ සහ sellersලාගේ වැරදි ටිකකුත් කියන්නම්. මේවා කාට කාට වදීද දන්නේ නැහැ. කාට වැදුනත් දැනට මේවා ඇත්ත. මම මේ ලියන්නේ එක වර්ගයක business ගැන විතරයි. ඒත් හැම එකක්ම මේ වගේ තමා කියලනම් sure. මෙන්න ටිකක්. තව ඇති හිතල බලන්න.

මම ලියන්නේ computer field එක ගැන. මුල්ම ගැටලුව තමා hardware parts වල මලකඩ බැ‍ඳෙන එක. මේ ලංකාවේ මුහුද කිට්ටුව ඉන්න අයට ලොකු ගැටලුවක්. ඒත් මොනා කරන්නද? මුහුදු හුලඟ නවත්තන්ට බැහැනේ..! කාමර seal කරන එක තමා කරන්න පුලුවන්. ඒකත් හැමෝටම කරන්න බැහැ. මොකද වියදම දරන්න අමාරැයිනේ. අනික seal කරල සමක ආසන්න රටක ඉන්නේ කොහොමද?  රට ඇතුලෙ ඉන්නවානම් ටිකක් අවස්ථාව තියෙනවා. දුහුවිලි පිහදල හොඳ පිරිසිදුවට පාවිච්චි කරනවානම් මේ මලකඩ කන එක අඩු කරන්න පුලුවන්. දුවිලි තිබුනොත් නම් එක වැස්සක් ඇති දුවිලි වලට වතුර අල්ලන්ට. එතකොට මල බැ‍ඳෙනවා. ඒ වාගේම පරිපථ පිලිස්සෙන්ට පුලුවන්. එහෙම කලත් කාලයක් යද්දි මල බැ‍ඳෙනවා ඒක කොහොම නවත්තන්නද? මේවාට shop වලින් warranty දෙන්නේ නැහැ. (Company වලින් නොදෙන නිසා) ඒක එයාල බේරෙන්ට කරන දෙයක් කියලයි මම හිනන්නේ. තුන්වන පන්තියේ රටක හැම කෙනාගෙම කාමර AC කරන්න බැහැනේ.

මෙන්න තව දෙයක්. හැම seller කෙනෙක්ම try කරන්නේ තමන්ගේ product එක හොඳම කියන්න. ඒත් මතක තියාගන්න ඒක එහෙම නොවන විත්තිය. හැම product එකකම තියෙනවා විශේෂිත පැත්තක් හැම එකකම හොඳ වාගේම නරක issues තියෙනවා. අපි product එක තෝරාගන්ට ඕන අපේ අවශ්‍යතාවයට ගැලපෙන ආකාරයට හා වියදම් කල හැකි මුදලට සරිලන්ට. Brand name එකවත් trade mark වත් වැදගත් නැහැ. මෙන්න උදාහරණ P3 machine එකකට kaspersky 2011 වයිරස් guard එක දාන්ට පුලුවන්ද? හොඳට හිතන්න. 64MB VGA card එකක් තියාගෙන Need for speed carbon edition සෙල්ලම් කරන්ට පුලුවන්ද? හිතන්ට.

තව දෙයක් තේරුම් ගන්ට මෙන්න උදාහරණ. Intel මව්පුවරුව ගැන මොකද හිතන්නේ. මිල ටිකක් වැඩී ඒත් හොඳ brand name එක. කවුරුත් කියනවා හොඳයි කියල. ඒත් warranty දෙන එක කරන්ට ලංකාවේ බැහැ. බොහෝ වෙලාවට ඒක පිටරට ගෙන්වපු company එකට යවල තමා check කරන්නේ. ඉතින් ගත්තු කස්ට ඒක දෙන්න පුලුවන්ද බැරිද කියනකන් මාස 3ක් විතර බලන් ඉන්න ඕන. එහෙම උනාම ඒ කස්ටා‍ පාවිච්චි නොකර මාස 3ට warranty හම්බවෙන්නෙත් නෑ. ඕන්න ලංකාවේ company මොනා කොරන්ටද? මේක තමා පාරිභෝගිකයන්ගේ තත්වය.

University ජීවිතේ මුල් සතිය ......

මමත් university එකකට select වෙලා. ඒ අග්නිදිග විශ්ව විද්‍යාලයය. ඒක තියෙන්නේ ඔලුවිල් වල. හැබැයි මම තේරුණ Physical Science Faculty තියෙන්නේ සමන්තුරේ. නොදන්න අයට ඒක තියෙන්නේ අම්පාර දිස්ත්‍රික්කයේ.

ගොඩක් මිනිස්සු ගොවිතැන් තමා කරන්නේ. ගොඩක් පහසුකම් නම් නෑ ඒත් විසිරිච්ච නගරේ මූලික දේවල් නම් ගන්න තැන් තියෙනව. මේ දවස් වල අපිට මූලික ඉංග්‍රීසි පාඨමාලාව කරගෙන යනව. ඊට අමතරව තොරතුරු තාක්ෂණය විෂය පටන් අරන්.

දැන් හැමෝම අහයි නවක වදේ නැද්ද කියල. ඒ ගැන නම් කතා කරන එක හරිද මන්ද. ඒත් ඇත්තම කිව්වොත් නවක වදයක් නෑ. අපිට නම් දැනට. ඉස්සරහටත් නැතිවෙයි කියල මම හිතනව. හැබැයි යම් යම් දේවල් තියෙනව අපේ ජේෂ්ඨ අයියල අක්කල අපිට University එක ගැන ඒකේ ඉන්න ඕන කොහොමද කියල කියල දෙන්න කරන. කව්රු හරි කියනවනම් ඒක නවක වදය කියල ඒක වැරදියි. ඒක අපිව ඊලඟ වසර තුන සඳහා කරන සූදානම් කිරීම. මේ දවස් නම් ගත කරන්නේ ඊලඟට මොකද වෙන්නේ කියල හිතාගන්න බැරුව.

මම මේ විශ්ව විද්‍යාල‍යය ආපු එක ගැන සතුටු වෙනවා මොකද ඒකෙන් මට දෙමළයි ඉංශ්‍රීසියි ඉගෙන ගන්න අවස්ථාවක් හම්බ වෙන නිසා. ඒ වගෙම ඒකේ අනිත් විශ්ව විද්‍යාල වල වගේ උද්ගෝෂණවත් දේශපාලනයවත් නෑ ඒ ගැන මම සතුටු වෙනවා. මොකද අනිත් විශ්ව විද්‍යාල හැමදාම වහලනේ. අන්තරේ වත් මේක ඇතුලේ නෑ ඒක ගේන්න දෙන්නත් එපා කියල මම ප්‍රාර්ථනා කරනව. ඉගෙන ගන්න යන එවුන් රංඩු වෙවී ඉන්න ඕන නෑ කියල මම හිතනව. 

මගේ යාලුවො ඒ කියන්නේ මගේ බැචෝ ටික රටේ විවිධ තැන් වලින් ආපු අය. ඒනිසා රටේ විවිධ පැති වල සංස්කෘතිය මට ඉගෙන ගන්න හම්බ වේවි. දැනටම මට දෙමළයි සිංහලයි මුස්ලිම් යාලුවොයි ගොඩක් අඳුන ගන්න හම්බ වුනා. තවත් අඳුනගන්න හම්බ වේවි කියල මම හිතනවා.

රුපියලේ සන්ඩුව

මේක කොන්දොස්තර කෙනෙක් කල වැඩක්. වැඩේ නම් වැරදියි. ඒත් දෙපැත්තම හිතල බලන්න.

බස් එකට නැංග ගැහැණු කෙනෙක් ටිකට් ගන්න සල්ලි දීල. ඒත් එයාට ඉතිරි රුපියල දීල නැහැ. මේකට මේ ගැහැනු කෙනා කොන්දොස්තරට කැගහල "ඔයාලට රුපියලක් අඩුවුනොත් ඔයාල කෑගහනව නේද? ඇයි අපට රුපියල අඩුවෙන් දෙන්නේ කියල" ඔන්න ඉතින් සෙනඟ අස්සේ තෙරපීගෙනම කොන්දොස්තර රුපියලක් සාක්කුවෙන් හොයාගෙන දුන්නා. බස් එකේ ඉතිරි ටිකට් ටික කඩල ඇවිත් හේත්තුවක් දාල ඉන්නකොට දැක්කා ගැහැණු කෙනා එයාගේmobile phone එකට කාඩ් එකක් දානව. ඒක dialog එකක්. අංක ඇතුලත් කරන්න සියල්ල සුදානම්.

කොන්දොස්තරයගේ phone එකේ Sim එකත් dialog. මේකා ගත්තා දුරකතනේ type කලා *#103# ඊට පස්සේ කෙටුවා අර ගැහැනු කෙනා අතේ තිබ්බ card එකේ නොම්මරේ. තාම ගැහැණු කෙනා 123 dial කරල බලන් ඉන්නවා. කොන්දොස්තර නොම්මරේ කොටාගෙන phone එක සාක්කුවේ දාගෙන බස් එකේ ඉස්සරහට ගියා. ගැහැනු කෙනා අංක ඔබල බැලින්නම් වැඩ නෑ. බස් එකේ කීප දෙනෙකුත් උස්සාහ කලා ඒත් වැඩක් නෑ. ඉතින් බස් එකෙන් බහිනකම් dialog company එකට බැන බැන ගියා. ඒ ඔක්කොම ඉවර උනාට පස්සේ තමයි කොන්දොස්තර phone එකට දැම්ම ගාන බැලුවේ. බැලින්නම් Rs. 1000 ක්. මෑන්ස්ටත් දුක හිතුනා. ඒත් දැන් මොනා කරන්නද? ඒ ගෑනිගේ වෙලාව තමා කියල හිටියා.

මේක හැමොටම වැදගත් කොන්දොස්තර කල වැඩේ ගැන නෙවි. තමන් බස් එකක යනකොටත් මේ වගේ වැඩ වෙන්න පුලුවන් කියල මතක තියාගන්න. ඒක phone card ඇතුලත් කරන එක ගැන විතරක් නොවන බවත් මතක තියා ගන්න.

Fashionable Girls

ගැහැණු ලමයි ගැන ලියන එක හොඳද මන්දා...! මම මේ ලියන්නේ බහුතරය ගැන නොවේ සුලුතරය ගැනයි. ගැහැණු ලමයි අඳින පලඳින එක ගැන මම මේ ලියන්නේ මම දරන මතය. ඒක කෙනාගෙන් කෙනාට වෙනස් වෙනවා ඒ වගේම තැනින් තැනටත් වෙනස් වෙනවා. "වව්ලගේ ගෙදර ගියාම එල්ලිලා ඉන්ට වෙනවා" කියල කතාවක් තියෙනවනේ...!

අපි 21 වන සියවසේ වුනත් තාම ජීවත් වෙන්නේ ලංකාවේ. ඒකෙ තියෙනව සංස්කෘතිය කියල දෙයක්. මේක ගොඩක් පිරිමි ලමයින්ටත් බලපානව. ඒත් පරණ කියමනක් තියෙනවනේ "කොල්ලෙක් නම් ඉතින් හෝදල ගෙට ගතහැකි ඒත් කෙල්ලෝ එහෙම බැහැ" කියල.

දැන් ගොඩක් ගැහැණු ලමයි හිරවෙන කලිසම් කිටි කිටියේ තදවෙන්ට ඇඳගෙන යනවා. තවකෙක් මිනි ගවුම් ඇඳගෙන යනවා ඒවත් මදි මයික්‍රෝමිනි අඳින්න තමයි ට්‍රයි එක. ඉතින් ඔහොම ඇඳගෙන යන්නේ බස් එකක නැත්තම් සයිකලයක. එහෙම යද්දි පාරෙ ඉන්න කොල්ලෙ කුරුට්ටෝ විතරක් නෙවි නාකි මිනිස්සුත් හැරිල බලනව. (කියවන ඔයාලත් දැකල විඳල ඇති)

ඔහොම බලද්දි මේ ගැහැණු ලමයි ඔරවල යනවා. මොනවා හරි කිව්වොත් අඩුගානේ ලස්සනයි කිව්වත් මුලින් අත සෙරෙප්පුවට ඊට පස්සෙ කෙලින්ම කණට සෙරෙප්පුවත් එක්කම. වටපිටාවේ හිටිඑව්න් බනින්නෙත් කොලුවට. ‍යකෝ විලිවහගන්ට තියෙන වස්තරේ fashion කොරනව කියල අර්ධ නිරුවස්තරේ යන්නේ වටපිටාවේ එව්වන්ට බලන්ට මිසක් මොන කෙංගෙඩියකටද? පිටරට සංස්කෘතියට ඇඳ පැලඳගෙන ලංකාවේ සංස්කෘතියට තමන්ගේ ගෞරවය ආරක්ෂා කරන්ට හදනවා. මේක හරියන වැඩක්ද කියල ගැහැණු පිරිමි දෙගොල්ලම හොඳට හිතල බලන්න.

මම මේ කියන්නේ මමත් මේ වගේ ගැහුණු ලමයි දැකල තියෙන නිසා. හැබැයි ඉතින් මේ වගේ නොගැලපෙන වැඩ කරන කෙනෙක් දැක්කොත් විහිලුවක් විදිහට හරි ඒක කියන එක නම් මම කරනව.

මේක තනි ගැහැනු ලමයගෙ විතරක් වරද නෙවි ඒදේ කරන්න දෙන දෙමාපියනුත් ටිකක් හිතන්න ඕන දෙයක්. හරි විදිහට අඳින හැටි පොඩිකාලේ ඉඳලම පුරුදු කරන්න ඕන දේවල්. මම දන්න තැන් තියෙනව පොඩි ලමයින්ට නොගැලපෙන ඇඳුම් අඳින්ට දෙන ඒ දෙමාපියෝ හොයන්නේ සල්ලි හොයන ක්‍රම විතරයි. ලමයෙක් ගෙදරින් එලියට යනකොට ඇඳගෙන යන්නේ මොකක්ද කියල හොයන එක දෙමාපියන්ගේ වගකීමක්නේ..!

මොකුත් නැත්තේ ඇයි....!

මේ දවස් වල අලුත් දෙයක් ලියන්න බෑග මොකද දන්නවද??? මම දැන් university එකේ. Rag Season නිසා computer පාවිච්චි කරන්න දෙන්නේ නෑත ඒ නිසා sorry මම ටික දවසකින් ඔයාලට අලුත් ලිපි ටිකක් දෙන්නම්. මගේ අත්දැකීම් වලින්. එතකන් wait

Computer වල බයම massage එක

      ලංකාවේ බොහොමයක් දෙනා බයම message එක තමයි "Virus has been detected"

      Computer එකට virus ගියත් ප්‍රශ්ණයක් නෑ. ඒත් virus තියෙනවා කියල message එකක් ආවොත් ඉවරයි....! එහෙම උනොත් virus message එක දුන්න device එකයි, ඒක ගෙනාපු එකයි, ඒක ගෙනාපු එකාගේ computer එකයි තුනම බැනුම් අහනව. ඒක තමයි බහුතර ලාංකිකයන්ගෙ ක්‍රමය.

     ඒත් ඇයි නොහිතන්නේ සතුටු නොවන්නේ තමන්ගේ machine එකේ virus guard එක ගැන. ඒකෙන් virus detect කරන එක ගැන. අනික තමා machine එකට virus ගියාම බයවෙලා machine එක format කරනවා. ඒත් ඒක හොඳම විසඳුමද කියල පොඩ්ඩක් හිතල බලන්න. virus එකක් නිසා පුංචි අකුරු පේලි ටිකක් නිසා තමන් කාලයක් කරපු දේවල්, තමන් කාලයක් එකතු කල දේවල් නිකම්ම විනාස වෙන්න දෙනවද? හොඳට හිතන්න.

    සමහර අය බය කරනව machine එකේ තියෙන කිසිදෙයක් ගන්න බෑ කියල. ඒත් අහන්න අපිට virus ගිහින් අපි ලෙඩ කරාම අපේ ඇ‍ඟේ සියලු දේ විසි කරනවද කියල. සමහර වෙලාවට virus එකට බයේ අපි විනාස කරන්නේ කවදාවත් ආයෙ ගන්න බැරි දේවල්. තමන්ගේ ‍ජීවිතේ විවිධ අවස්ථා වල ගත්තු පින්තූර ආයෙ ගන්න පුලුවන්ද?? Computer එක format කරන්නේ නැතුව ඒ දේවල් බේර ගන්න උත්සහ කරල බලන්න. පොඩ්ඩක් වෙලා යන වැඩක් වුනත් ඒක කරන්න පුලුවන් කියල මට නම් ෂුවර්. බැරි වුනොත් කලාතුරකින් තමා.

    දැන් සමහරෙක් අහයි, අපි format කරන්න දන්නේ නෑ shop එකකින් තමා කරගන්නේ එතකොට කොහොමද ඒක කරගන්නේ කියල. ඒ වෙලාවට ඒ shop එක කරන කෙනාට කියන්න තමන්ගේ දත්ත බේරල දෙන්න කියල ඒක කරන්න දන්නේ නැතිනම් ඒ shop එකෙන් ඇති වැඩේ මොකක්ද? හැබැයි ඉතින් වැඩි මුදලක් ගනීවි. මොකද වැඩේට යන කාලය නිසා. ඒත් කාලය හා මුදල් තියේ නම් එහෙම කරන්න මොකද දත්ත වටින නිසා. සමාන්‍යයෙන් Windows XP දාන්න යන්නේ විනාඩි 40 යි. අනිත් වෙලාව දාන software වලට. ඒත් දත්ත බේරන්න නම් ඊට වඩා වෙලා යාවි.

මමත් කාලයක් virus වලට බයවුනා...!!!!! ඒත් මගේ අයියට පින්සිද්ධ වෙන්න මම දැන් නම් බය නෑ.. ඔයාලටත් එසේම වේවා....!!!!!!

ගොඩක්ම ප්‍රසිද්ධ වයිරස තමයි mahasona.exe, new folder.exe, combokill.exe, trojanhorse

මෙන්න Genuine හොරු....!!!

මේක වෙච්චි දින වකවානු නම් මෑතදි. වෙච්චි තැනයි කෙනයි කියන්න නම් බෑ ඒ නිසා මෙහෙම කියල පටන් ගන්නම් "මෙහි එන සියලු නම් ගම් මන:කල්පිතය."

දවසක් computer shop එකකට ආවා customer කෙනෙක්. (shop වලට කොහොමත් එන්නේ customers ල නේ) මෙයා ආවේ Dongle එකක Problem එකක් නිරාකරණය කර ගන්න. මෑන්ස් ගේ වැ‍ඩේට වෙලා යන නිසා පස්සේ එන්නම් කරල තියන්න කියල මෑන්ස් ගියා. ඊට පස්සේ ආවා තව මෑන්ස් කෙනෙක් දෙවනි මෑන්ස් ගේ computer එකේ windows load වෙන්නේ නෑලු. ඕක හදන අතරේ මෑන්ස් workshop එක ඇතුලට ඇවිත් ටිකක් බලන් ඉඳල පැයකින් විතර එන්නම් හදල තියන්න කියල ගියා. මෑන්ස් ගිය හැටි ටිකක් ඇල්ලුවේ නෑ. වැඩ නිසා ඒ ගැන හිතන්න වෙලා තිබුනේ නෑ.

මේ අතරෙ කලින් ආපු කස්ටගේ machine එක හදන්න බලන කොට machine එක උඩ තිබුණ dongle එක නෑ. වටේම හෙව්වා. කොහෙවත් නෑ. කල්පනා කරද්දි දෙවනියට ආපු කස්ටා ගැන සැක හිතුනා. දෙවනි මෑන්ස් ට shop එකෙන් සෑහෙන්න උදව් කරල තියෙන එකෙක්. මෑන්ස් මුනගැහිල ඇහුව මෙහෙම දෙයක් වෙලා තියෙනව ඔයා ගත්තද කියල. මෑන්ස් සාක්කුත් ඇදල පෙන්නපි මම ගත්තේ නෑ කියල.  කරන්න දෙයක් නෑ මෑන්ස් ගත්ත කියල ඔප්පු කරන්න විදිහක් නැනේ. ආවා ආයෙ shop එකට ගැහුව පොඩි ප්ලෑන් එකක්. බලන් හිටිය මෑන්ස් එනකන් machine එක ගන්න.

මෑන්ස් ආපු ගමන් ප්ලෑන ක්‍රියාත්මක කලා. මෑන්ස් දෙන උත්තර වලදි මට මතක් උනේ "පුහුල් හොරා කරෙන් දැනේ" කියන කියමන. මෑන්ස් ඒකට නිකන්ම අහු වුනා. දැන් මෑන්ස් ඉන්නව රා බීපු උගුඩුව වගේ. ඉහෙන් කනෙන් දාඩිය පෙරාගෙන. ඒත් මෑන්ස් කිව්වේ නෑ ගත්ත කියල. මූණ දැක්කම sure මෑන්ස් ගත්ත කියල. මෑන්ස් මෑන්ස්ගේ machine එක අරන් යන්න ගියා. යන්න ඉස්සර shop එකෙන් කිව්වා ඔයා ගත්තානම් shop එක වහන්න කලින් කියන්න නැත්තම පොලීසියත් එක්ක බේරගන්න වෙයි කියල. මෑන්ස් shop එකේ නම්බර් එක ඉල්ලන් කිව්වා වැරදිලා මගේ බෑග් එකට ගිහින්ද දන්නේ නෑ තිබුණොත් මම කියන්නම් කියල. මෑන්ස් ගියා.

මුලින් ආපු කස්ට ආයෙ ආව එයාගේ machine එක ගෙනියන්න. මුලින් ආපු කස්ට ට විස්තරේ කියල ඊලඟ දවසේ උදේ වෙනකම් කල් ඉල්ල ගත්තා.

පැය බාගයකට පස්සේ මේන එනව කෝල් එකක් අයියේ ඔයාලගෙ dongle  එක shop එකේ පඩිපෙළ උඩ ඇති කියල............

මෙතකින් එහාට කතාව කියන්න යන්නේ නෑ. ඉතුරු ටික හිතාගන්න. හොරු අල්ලන්න පොලීසියවත් වෙන මහන්සියක්වත් වෙන්න දෙයක් නෑ. මොලේ පොඩ්ඩක් පාවිච්චි කරානම් බඩුත් එකකම හොරු අල්ලන්න පුලුවන්. අනික තමා කොපමණ ගුණ කලත් දුදනෝ නොවෙති යහපත්.

මොනා වුනත් මෑන්ස් අහුවුනාම බඩු ගෙනල්ල දුන් හොරෙක්නේ ඒ කියන්නේ Genuine හොරෙක්.

Funny සුද්දෙක්.............!

මේක මේ ලඟදි වුනේ.

ආවා සුද්දෙක් Computer එක repair කරගන්න. ඉතින් සුද්දෙක්නේ අපේ එකෙක් ඇහුව "What Do You Want?" කියල. එතකොට මහ කැත වැඩේ වුනේ මේ සුදු මෑන්ස් කියාපි "ප්‍රශ්ණයක්" ඉතින් කස්ටියටම හිනා. මේ මෑන්ස් සිංහල දන්නව. නෝන්ඩිය අතෑරල ඒ පාර සිංහලෙන් ඇහුව මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියල. එතකොට මෑන්ස් ඉංගිරිසියෙන් කියනව "It Has A VGA Problem" කියල.

මරු මෑන්ස් ඉංග්‍රීසි වලින් ඇහුවම සිංහලෙන් උත්තර දෙනව සිංහලෙන් ඇහුවම ඉංග්‍රීසි වලින් උත්තර දෙනව. ඒත් හැමදේම නෙවි. සමහර වචන වලට සිංහල බෑ කැඩිච්ච වුනත් අමු සිංහල. මෑන්ස් ඒ වැඩේ කරන්නේ fun එකට කියල අපටත් තේරුනා.

හැබැයි ඉතින් මෑන්ගේ Computer එකේ problem එකට නම් විසඳුම් දෙන්න බැරි උනා. මොකද Windows 7 වලට AGP VGA Drivers දැම්මත් Screen Saver Run කරද්දි Error එකක් එනවා. "Direct 3D Not Supported  So Can't Run Screen Saver" කියල. දන්න කවුරු හරි ඉන්නවනම් Comment එකක් දාන්න. කොහොමද ඒක විසඳන්නේ කියල.

ඒත් පාඩුයි බං ...........!

මේක මගේ යාලුවෙක් කිව් කතාවක්,

මෑන්ස් කෙනෙක් ඉන්නව ඌ කරන්නෙ වැල්ලෙ තියෙන හුනුගල් එකතු කරල විකුනන එක. දවසක් මෑන්ස් කියනවා යාලුවෙකුට "මචං මේ බිස්නස් එකත් පාඩුයි බං"

හැබැයි වැදගත්ම දේ තමයි මෑන්ස් කරන එකම දේ හුණුගල් ඒකතු කරල විකුණන එක විතරයි.

ශ්‍රී ලාංකික පාරිභෝගිකයෝ (මා ද ඇතුලත්ව)

කඩේකට ගිහින් මොනවා හරි ගන්නවා කියන්නේ බොහෝම කල්පනාවෙන් කල යුතු වැඩක්. යමක් ගන්න ඉස්සර ඒ දේ ගැන දැනගෙන යන්න ඕන මොකද නැත්තම් අපත් ඒ දේ ගැන තෘප්තියකට පත් වෙන්නේ නෑ. වෙලෙන්දා තෘප්තිමත් වෙන්නෙත් නෑ. ඒක තමා ඇත්ත. හුඟක් වෙලාවට හොඳම දේ තමා දෙයක් ගන්න කොට ඒ දේ ගැන තමන් වැඩි විස්තර දන්නේ නැතිනම් දන්න කෙනෙකුගෙන් අහන්න. එහෙමත් නැතිනම් නොදන්න බව කෙලින්ම වෙලෙන්දාට කියල ඔහුගෙන් විස්තර ගන්න එක. ඒත් බොහෝ වෙලාවට වෙන්නේ වෙලෙන්දා තමන් විකුණන product එක තමා හොඳම කියල කියන්නේ. හැබැයි එක දෙයක් තියෙනවා මොකුත් නොදැන ඒ දේ ගැන දන්නවා වගේ කතා කරන්න යන්න එපා..! ඒකෙන් වෙන්නේ තමන්ගේ නොදැනුවත්කම, නොදැනුවත්වම එලියට එන එක.

දැන් මම කියන්නම මම කියන්න හදන දේ මේක මට ලඟදි හම්බුවෙච්චි අත්දැකීමක්........

මම යාලුවෙකුගේ Shop එකක friendship එකට වැඩකරනවා. පඩියට නෙවි. යාලුකමට. ඒක Computer Shop එකක්. Brand new, Used Computers සහ Computer Parts, Repairing ඔක්කොම තියෙනව. මම මේ කියන තැන් ගැන නම් ගම් සඳහන් කරන්නේ නෑ ඒක ඒ ගොල්ලන්ට හොඳ නෑ. මෙන්න වෙච්චි එකක්.

ඔන්න Shop එක ටිකක් Busy දවසක් සෙනඟ පිරිල මල්ලි කෙනෙක් දුවගෙන ආව machine එකක් අරන්. "අයියේ මගේ Machine එක On වෙන්නේ නෑ පොඩ්ඩක් බලල තියනවද මම වැඩකට යන ගමන්. හවස එන්නම්." කිව්වා. Machine එක තිබ්බා මෑන්ස් ඉගිල්ලුනා.

මෑන්ස් ගිය විදිහ අපට ඇල්ලුවේ නෑ ඉතින්මෑන්ස් එනකන් අපි Machine එක ඇල්ලුවේ වත් නෑ..

හවස ඒක අමතක වෙලාම ගියා මෑන්ස් ආවම තමා මතක් උනේ. එයාම ඇවිත් Machine එක තෝරල දුන්නා. Technician Check කරල බැලුවා. Motherboard එක වැඩ නෑ. Warranty තියෙනව. Warranty යවන්න ඉස්සර වෙලා තියෙනව වැඩක්. Physical Damage  හරි Corrode වෙලා හරි තියේද කියල බලන්න ඕන. මෙන්න වැඩක් මලයගේ Board එක සීරිලා. ඒ මදිවට ඒක වහන්න මොනාද ගාල. කට්ටිය ඇවිස්සුනා. මොකද Shop එකට බොරු කරන්න හැදුවේ කියල. දැන් මේක මල්ලිට පෙන්නුවා. ඒ කියන්නේ Board එකේ අයිතිකාරයට.

මෙන්න එත‍කොට මෑන්ස් කියාපි ඒක වෙන්න බෑ මම Machine එක ගැලෙව්වේ වත් නෑ කියල. මම බැලුව මල්ලි දිහා කෙලින්ම. පවු..! මලයගෙ ඇස් රතුවෙලා.... මට තේරැණා මොකක් හරි අවුලක් කියල. ඒ පාර Shop එකේ අයියා කිව්වා "මල්ලි Board එකට Warranty ගන්න නම් අමාරුවෙයි" කියල. මේක ඒ මල්ලිගෙ තුන්වෙනි Warranty එක. ඒ ගමන මල්ලි අලුත් කතාවක් කියාපි. "අයියා Board එක දෙනකොටත් ඕක තිබුන" මරන්ඩ එපැයි යකෝ මෙහෙම Customers ල. 

මොන එකාද Physical Damage තියෙන Board එකක් ගන්නේ  අනික මොකාද එහෙම දෙන්නේ.  පස්සේ අයියට දුක හිතිල ඒක බාරගත්තා. ඒත් Warranty හම්බවෙයි කියල නෙවි. පොතක ලියල අත්සන් කරල තමා බාරගත්තේ. නැත්තම් බයයිනේ. අනික රෑ වැටුන වලේ දවල් වැටෙන්නත් බෑනේ.

ඕං ලංකාවේ Customers ල.

දැන් මතක් වෙච්චි තව එතත්...................................

මේක වෙනකොට මමයි මගේ යාලුවයි ගමනක් යනව. ආව Shop එනකන් Call එකක්. "අයියේ Board එකක් තියෙනව Physical එක්ක. බාරගන්නද?" පස්සේ Damage මොනාද කියලත් කිව්වා. අයිය කිව්ව "company යවල බලමු ඒ ගොල්ල මොකද කියන්නේ දුන්නොත් දෙන්නම්" කියන්න. ලියල අත්සන් කරවගෙන භාරගන්න.

මෙන්න ටිකකින් ආයෙ Call එකක් ආව. "Board එකේ අයිතිකාරය අත්සන් කරන්න බෑ කිව්වා. Board එක තියල ගියා. Next Week එන්නම් කියල" ඔන්න අයියට මල පැන්න නව දොරෙන්ම. Board එක ඔතනම තියෙන්න අරින්න ඇතුලට ගන්න එපා. මම එයාට Call කරන්නම්.

මෙන්න Call එක මට ඇහුනු ටික.

මල්ලි ඔයා ‍Board එකක් දුන්නු බවට අපි ගාව සලකුණක් නෑ අනික ඒකෙ Physical Damage තියෙනවනේ ඒ බව පිලි අරන් අත්සන් කරන්න අන්න Board එක තාම තිබ්බ තැනම කවුරැ හරි අරන් යන්න ඉස්සර ගිහින් නියම විදිහට Shop එකට භාරදෙන්න. නැත්තම් Warranty තියා ඔයාට Board එකත් නැතිවෙයි.

Shop එකට ආවම කතාවේ ඉතිරි ටික හම්බුනා. මෑන්ස්ට වැඩේ හරියන්නැති බව තේරිලා. තෙමිච්ච කුකුල වගේ ඇවිත්. නට්ට අමුඩ ගහගත්ත බලු පැටියෙක් වගේ අත්සන් කරල ගිහින්. ඔන්න එතකොටයි Board එක භාර අරන් තියෙන්නේ. නීත්‍යානුකූලව.

තම තමන් ගැනම හිතන්න මට බනින්නේ නැතිව වැඩේ හරිද බලන්න. හිත රිදුනානම් තව පාරක් හිතන්න.

නිර්නාමික ඇමතුම් වල හැටි

මගේ පලවෙනි බ්ලොග් එක පලවෙනි පෝස්ට් එක. කියවලා බලන්න. මේක මම දන්න මල්ලියෙකුට වෙච්චි දෙයක්...!

මලයගේ නම ඕන නෑ. පොඩි එකා හිටියේ 11 ශ්‍රේණියේ. මෑන් ට්‍රයි කලා කෙල්ලෙකුට. කෙල්ලට අයියල 4 ක් ඒ කියන්නේ මලයට මස්සිනාල 4ක්. පවු..! ‍ගෑනු ලමයත් එසේ මෙසේ පලාතක නෙවි. දකුණු පලාතේ නමගිය ගමක.

ඉතින් ඔන්න අපටත් ආව ආරංචිය.

දවසක් මලයට ආව නොදන්න නමබර් එකකින් කෝල් එකක්. " හා, මල්ලි මම මේ ........ගේ අයියා කතා කරන්නේ. ඔයා .......නේද? වහාම අපේ නංගිත් එක්ක තියෙන ලව් එක නවත්තනව නැත්තම් පස්සේ කරදර වෙයි" ඉතින් මල්ලි කියාපි "අනේ අයියේ දැන් එහෙම එකක් නෑ" කියල.

මෙන්න ඊට පස්සේ සංවාදේ කෙටියෙන්................

අයියා : එහෙනම් මොකටද ......... පැත්තේ එන්නේ

මල්ලි : මම නිතරම ඒ පැත්තේ එනව ඒකෙ ඉතින් අවුලක් නෑනේ. දැන් එහෙම එකක් නැ.

අයියා :මම ඔයාගේ සුදු මාමා දන්නව මම එන්නම්කො ගෙදර මට ආරංචියි ලගදිත් මේ පැත්තේ ආවා කියල. තාම තියෙනව නේද ඒක?

මල්ලි : දැන් එහෙම ඒකක් නෑ අයියේ එයා class එන එක නැවැත්තුවනේ ඊට පස්සේ ඒකත් නැවතුනා දැන් ලියුමක්වත් එවන්නේ නෑ මම. දැන් මම ඒව ගැන හිත්න්නේ නෑ. දැන් ම‍ට ගෑනු ලමයි ගැන හිතල වැඩක් නැ මට ඊට වඩා වැඩ තියෙනව කරන්න. ඉගෙන ගන්න.

අයියා : ඉතින් ඒ කාලේ හිතන්න තිබුන නේද ඒ ගැන.

මල්ලි :ඔව් අයියේ දැන් අපි කරපු මෝඩකම් ගැන අපි ලතවෙනව අයියේ. අන්තිමට අපේ ජිවිතත් ඉවරයි අහිංසක ගෑනු ලමයින්ගේ ජීවිතත් ඉවරයි.

ඔන්න ඉතින් අයිය පොඩ්ඩක් ඉන්න කියල call එක කට් කොලා.

කතාව ඉවර නෑ තව තියෙනව හොඳ හොඳ සෙල්ලම් එලිවෙන ජාමෙටනේ............!

මේ අස්සේ මලය එයා දන්න අයියා කෙනෙකුට කතාව කියනව ඒ අයියත් දන්නේනෑ වගේ අහගෙන ඉන්නව..

ටිකකට පස්‍සේ ආයෙ call එකක්.

අයියා : ඔයා මොකද එක එක්කෙනාට මේව කියන්න ගියේ.

මල්ලි :නෑ අයියේ ඒ මගේ හොඳම යාලුවෙක්. මේ අහන්න අයියේ අයියලට ඕනනම් මට ගහන්න ගුටි කාල මම සද්ද නැතුව ඉන්නම්. ඒත් අපේ ගෙදර එන්න එපා. මොකද අපේ අම්මයි තාත්තයි මේව අහල දුක්වෙනවට මම කැමති නෑ..............

මේ ටිකනම් මලය කිව්වේ හද පත්ලෙන්මයි..! පවු..!

අයියා :ඔයා මොකටද අම්මල තාාත්තල දුක්වෙන ඒව කලේ.

මල්ලි :ඒක තමා අයියේ ඒක ඉතින් වයසේ වැරැද්ද.

අයියා :ඒ වයසේ වැරැද්දටනම් ගහන්නම වෙනව. හිටපන්කෝ මම ගෙදර ඇවිත් සුදු මාමා හම්බෙනකම්.

ඉතින් ඔහොම ටිකක් ගිහින් අවවාද දීල call එක කට් කොලා.

ඕක වෙලා ටිකකට පස්සේ මේං මලය ඉන්නව ඉහෙන් කනෙන් දාඩිය පෙරාගෙන බයවෙලා හොඳටම.

දැන් කස්ටිය බලනෝ ඇති ඒ කතාව මම දන්නේ කොහාමෙයි කියාලා. මෙන්න නිදාන කතාව.

call කලේ මගේ යාලුවෙක් එයාම තමා අර මලය කතාව කිව් එයා දන්න අයියා. කතාව ඔක්කොම ‍රෙකෝඩින් මම.

කතාව සම්පූර්ණ සත්‍ය සිදුවීමක් මලය ටික දවසක් හොඳටම බයවෙලා හිටිය. පස්සේ අපි පව් කියල කතාව මිනිහට කිව්ව. ඒත්.... තාම මිනිහට විශ්වාස නෑ ඒක අපේ වැඩක් කියල.

වැස්සකට පස්සේ පායනව වගේ. ලව් එක නවතිනකොට අයිය කතා කලාම මිනිහෙක් බයවෙන එක අහන්න දෙයක්යැ. ඒකත් අයියල 4 ක් ඉන්න තැනකින් ...!

මේක කියවල කස්ටිය අපට බනින්න එපා මේක අපි කලේ හොඳ හිතින් මොකද කොල්ල exam කරන එකෙක් නේ. බේරගන්න. ලව් එකයි exam එකයි දෙකම මිනිහට එකපාර කරන්න බැරි නිසා...