ලේ දන්දීමේ වැඩසටහනක්....

ලේ දන්දීමේ වැඩසටහනක් විදිහට මම මේ ලිපිය නම් කලේ මේ ලේදන්දීමේ වැඩසටහන මගේ ජීවිතයේ දැක්ක විශේෂිත එකක් වුන නිසාවෙන්. ඒ අපි, අග්නිදිග විශ්ව විද්‍යාලයයේ ව්‍යවහාරික විද්‍යාපීඨයේ ශිෂ්‍යයන් විසින් සංවිධානය කල ලේ දන්දීමේ වැඩසටහන. මේ අපි සංවිධානය කල තුන්වෙනි ලේ දන්දීමේ වැඩ සටහන. මෙතැන මම දුටු විශේෂත්වය තමයි කලාතුරකින් වුනත් කතාකල යුතු විදිහිට අපේ මුස්ලිම් සහොදරයන් පවා ලේ දන් දෙන්න ඉදිරිපත්වීම. මේ දෙය මම පෞද්ගලිකව සතුටුවෙන කාරනාවක්. මොකද මේ අය ටිකක් ලේ දන්දෙන්න අකමැතියි. ඒ මොන දේ වුනත් මේ දේ ආරම්භයක්ම පමණක් වෙන්න කියල මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා. මම ටිකක් පැහැදිලි කරන්නම් ලේ දන්දීම ගැන.

මගේ ගමන් බිමන් විසි තුන්වන කොටස - හිඟුරාන සීනි කර්මාන්ත ශාලාව

හිඟුරාන කියන්නේ අම්පාර සියඹලාණ්ඩුව පාරේ අම්පාරේ ඉඳන් කිලෝමීටර 12ක් විතර දුරින් තිබෙන ප්‍රදේශයක්. හිඟුරාණ වටරවුමෙන් හැරිල මීටර 350ක් විතර ගියාම අපිට දක්නින පුළුවන් හිඟුරාන සීනි කර්මාන්ත ශාලාව. මේ කර්මාන්තශාලාව කාලයක් වහල දාලයි තිබුනේ. නමුත් දැන් ආයෙත් මේ යන්ත්‍ර වැඩ කරන්න අරගෙන. ගල්ඔය වගාව්‍යාපෘතියත් එක්ක සම්බන්ධ වෙලා තමයි මේ කර්මාන්ත ශාලාව පුද්ගලික කර්මාන්ත ශාලාවක් විදිහට නැවත වැඩ ආරම්භ වෙලා තියෙන්නේ. මගේ යාළුවෙක්ගේ තාත්තා මේකේ වැඩ කරන නිසාවෙන් මට පොඩි අවස්ථාවක් හමුබවුනා මේක බලන්න. ඒත් මම යන මේ දවස්වල මේකේ යන්ත්‍ර නම් වැඩ නැහැ. කොහොම වුනත් කෙරෙන ක්‍රියාවලිය නම් අහගන්න ලැබුණා. මේ තියෙන්නේ ඒ ගැන විස්තර මට තේරුණ, මතකයේ රැඳුණු විදිහට. පින්තූර වෙන තැනක දාල අමුණන්නේ මේක පූරණය වෙන්න යන වෙලාව වැඩි හින්දා. මලා :o කිව් එක තේරුණේ නැහැ නේද? පින්තූර වෙන තැනක දාල ලින්ක් කොරන්නේ ලෝඩ් වෙන්න යන වෙලාව වැඩි හින්දා. හහ් දැන් තෙරුණා නේද? ;)

මුලින්ම මෙන්න මේ තියෙන්නේ ටොන් 10ක් විතර උස්සන්න පුළුවන් ක්‍රේන් එකක්. ඒකෙන් තමා උක් ගස් ටික උස්සල මේ තියෙන තට්ටුව උඩඩ දාන්නේ. මේකෙ තියෙන දම්වැල් වලින් ඇතගෙන ඇවිත් ඒ ටික පිළිවෙලකට මේ පේන කාණුව වගේ තැනට දානවා. සාමාන්‍යයෙන් එක වාරෙකට එක ක්‍රේන් එකකින් දාන ප්‍රමාණය ටොන් 3ක් විතර. ඒ වගේ ක්‍රේන් දෙකක් තියෙනවා. මේ කාණුව වගේ පේන තැන තියෙන දැති සහිත වීල් එකෙන් ඒ ටික පිළිවෙලන් වෙනවා වාගේම තරමක් දුරට කෑලි වලට කැපෙනවා. ඊට පස්සේ තියෙන මෙන්න මේ වීල් එකෙන් ඒක අඟලක් වගේ විතර කෑලි වලට කැපීම සිද්ධ වෙනවා. එතැන සියල්ල සිදුවන්නේ ගමන් කරන තට්ටුවක් මතින් යන අතරතුරයි. එතැනින් පස්සේ ඒ ටික කර්මාන්ත ශාලාව ඇතුලට යනවා.

ආදරය කරදිදී මේ ගැනත් හිතන්න.....!

ගෑණු ලමයෙකුගේ ජීවිතය කියන්නේ බොහෝම පුංචි ලෝකයක්. ඒක එයාගේ අම්මා, තාත්තාගෙන් පටන් අරන් ස්වාමියාගෙන් වෙනස් කරල දරුවන්ගෙන් අවසාන වෙනවා. මොනාද මේ මම අද කියන්නේ. ඔයාල හිතන්නේ ඒක නේද? කියන්නම්. ඒත් මේක කියන්න හේතු වුන දේත් කියල. මේක මගේ යළුවන්ගෙන් මම දැක්ක දෙයක්. ගොඩක් අය මේ වෙද්දී තමන්ගේ ජීවිත සහකාරිය ආදරය කරල තමයි හොයා ගන්නේ. ඒත් අපේ සංස්කෘතියේ ඉස්සර නම් ඒ දේ එහෙම නෙවෙයි වුනේ. ඒකයි මම එහෙම කිව්වේ. කලින් නම් යෝජනා කරල පොරොන්දම් බලල තමයි ඒ දේවල් සිද්ධ කලේ. නමුත් දැන් ඒ දේවල් වෙනස්.