ජීවන විල මැද

සුජාතා අත්තනායක විසින් ගායනා කරනු ලබන මෙම ගීතය වත්මන් යෞවනියන්ගේ කතාන්දරයම යැයි කීවොත් වඩා නිවැරදිය. 1963 දී තරගත වූ "මහ රෑ හමුවූ ස්ත්‍රිය" චිත්‍රපටය සදහා ගැයුනු මෙ ගීතය රචනා කරනු ලැබුවේ කරුණාසේන ජයලත් විසිනි. එම්. කේ. රොක්සාමි විසින් සංගීතවත් කරන ලදී.

ජීවන විල මැද වැජඹෙන කැකුළකි
රූබර වූ යුවති

තී මට තී මට කියමින් බිඟු කැල
ඇය අවටම රඟති

තරුණ යුවතියකගේ ජීවිතය පිළිබද කතාන්දරය මෙලෙසින් දිග හැරෙන්නේය. ජීවිතය නැමැති විල මැද සිටින්නා වූ ලස්සන කැකුළු මලකි. මෙය තරුණ යුවතියක් සංකේතවත් කරන්නට ගත් අපූරු යෙදුමකි. ජීවිතයද වරෙක විලකි. තෙරක් ගැඹුරක් නොමැති විලක් මැද ඇති යාන්තම් පිබිදීගෙන එන විට කුමක් නම් දන්නවාද? කැකුළු මලක් පිබිදෙද්දී එහි ඇති නැවුම් රොන් වල රසය දන්නෝ මී මැස්සන්මය. ඔවුන් මේ මළට අයිතිවාසිකම් කියන්නට වෙර දරන්නෝය. ඒ මෙම පිපෙන්නා වූ කැකුළු මලෙහි ඇති රොන් ගන්නටය. ඒ ලෙසින්ම තරුණ යුවතියක් පසු පස කොතරම් තරුණයන් සරන්නේද? ඔවුන් සියල්ලෝ වෙර දරන්නේ ඇය තමාගේ කරගැනීමටය.

ලහිරු රැසින් පිඹිදෙන පියුමින්
රොන් බී මත්වුන බඹරා
මියුරු හඩින් කී ගී නවතා යයි
පියුමේ හද අඹරා

හිරු එළිය වැටෙද්දී අලුතින්ම පිපෙන මගෙන් පළමුව රොන් ගන්නා වූ බඹරා එතේ මල වටා කැරෙකෙමින් කී ගීත ගායනය නවත්තල දාල යන්න යනවා. ඒ යන්නේ තමන්ගේ රොන් ගත්තු මල ගැන හිතන්නේවත් නැතිව. ඒ වගේම තමා යුවතියක් තමන්ගෙ ්ආදරය තරුණයෙකුට පූජා කරනවා. නමුත් ඇයගෙන් ගත හැකි සියළු ප්‍රයෝජන අරගෙන ඔහු ඇයගෙන් ඉවත් වෙලා යන්නේ ඇයගේ සිත ගැන ටිකක්වත් හිතන්නේ නැතිව. ඇය නොදැනුවත්ව රැවටුනා කියන එක ඇය තේරුම් ගන්නේ අයගෙන් ඔහු බවත් වෙද්දී. ඒ වෙද්දී ඇගෙන් ඔහු ඉවත් වීම කෙතරම් වේදනාවක්ද යන්න මෙහි අපූර්ව යෙදුමතකින් කියැවේ. ඒ "පියුමේ හද අඹරා" යන යෙදුමයි. රිදවනවා, තලනවා යන වචන වලට වඩා අඹරනවා යන යෙදුම අතිශය සාධාරණ යැයි මා සිතමි.

 

නෑ එන පාටක් නෑ එන පාටක්
ලතැවෙයි පියුම අනේ
ආ මට කෑමක් ආ මට කෑමක්
තවකෙක් බදිති සෙනේ

ඇය ඔහු එනතුරු ලතවෙමින් බලා හිදිද්දී තව බඹරෙක් තව කෙනෙක් ඇයට ලංවෙනවා. නමුත් ඒ ලංවෙන්නේ ඇයගෙන් ප්‍රයෝජන ගැනීමට මිසක් ආදරය කරන්නට හෝ ඇය සනසවන්න නම් නොවේ. තරුණයෙකුට රැවටුනු තරුණියකට දෙවනුව අත්වන ඉරණම මෙයම නොවේද? තව තවත් උන් ඇයට පෙම් බදින්නේ ඇයගේ ප්‍රයෝජන ගැන සිතා පමණක්මය. ඇයද අවසානයේ එය රසයක්ම යැයි සිතා තරුණයන් අතතින් අතට යන්නේ ඇයට කල හැකි වෙනත් යමක් නොමැති නිසාවෙන්මය. නමුත් ඇය තවමත් පෙර කල වරද පිළිබද දුක්වේ.

අවරට යන හිරු සවසට බැස යයි
ගුම් නද දැන් නොඇසේ
රසයට රැවටුනු නෙළුමද හැකිලෙයි
පුන්සද දැක අහසේ

කලක් අතින් අතට යන තරුණිය ගැන දැන් කාටවත් ගානක් නැහැ. ඇයගේ තරුණ විය අවසන් වෙද්දී ඇය වටා සැරිසරන්නා වූ තරුණයන් නොමැත. තරුණයන්ගේ අතින් අතට යෑම පවා කලක් යද්දී නොමැති වෙන්නේ ඇයගේ රූ සිරි අඩු වන නිසාවෙන් විය යුතුය. දැන් ඇයටද කරන්න දෙයක් නෑ. ඇයත් පාඩුවේ පැත්තකට වෙනවා. ඒකට හේුව වෙන්න ඇත්තේ තමා වියපත් වීම හා අලුත් තරුණියන් සමාජයේ ගැවසීම විය යුතුය. එහිදී පුන්සද දැක අහසේ යන යෙදුම ඇයගෙන් ප්‍රයෝජන ගත් තරුණයන්ගේ නව ආදරවන්තියන්ද, ඇයට අත් වූ ඉරණම ම අත් වූ අනෙකුත් තරුණ යුවතියන්ද ආමන්ත්‍රණය කිරීමක් යැයි මා සිතමි.

ඒකයි දෛවය නෙළුමේ ඒකද
යුවතියගෙත් දෛවේ..
දාකයි දෙකකයි පමණයි විසිතුර
එය ජීවන මහිමේ

එවිය ඇය සුසුමු හෙලනවා ඒකද යුවතියකගේ දෛවය යැයි සිතමින්. යුවතියකගේ ජීවිතයේ වටිනාකම තියෙන්නේ දවසක් දෙකක් විතරයි. ඒ තමයි යුවතියන්ගේ දෛවය වෙන්නේ. අද සමාජය තුල දකින්නට අසන්නට ලැබෙන දේ සමග මෙය කොතරම් මුහුව පවතින්වාද යන්න ඔබත් නොදන්නවා නොවේ.

ජීවන විල මැද වැජඹෙන කැකුළකි
රූබර වූ යුවති...//
තී මට තී මට කියමින් බිඟු කැල
ඇය අවටම රඟති...
ජීවන විල මැද වැජඹෙන කැකුළකි
රූබර වූ යුවති...

ලහිරු රැසින් පිඹිදෙන පියුමින්
රොන් බී මත්වුන බඹරා..
මියුරු හඩින් කී ගී නවතා යයි
පියුමේ හද අඹරා..
නෑ එන පාටක් නෑ එන පාටක්
ලතැවෙයි පියුම අනේ...
ආ මට කෑමක් ආ මට කෑමක්
තවකෙක් බදිති සෙනේ...

ජීවන විල මැද...

අවරට යන හිරු සවසට බැස යයි
ගුම් නද දැන් නොඇසේ..
රසයට රැවටුනු නෙළුමද හැකිලෙයි
පුන්සද දැක අහසේ
ඒකයි දෛවය නෙළුමේ ඒකද
යුවතියගෙත් දෛවේ..
දාකයි දෙකකයි පමණයි විසිතුර
එය ජීවන මහිමේ...

ජීවන විල මැද...

ගායනය : සුජාතා අත්තනායක
පද රචනය : කරුණාසේන ජයලත්
සංගීතය : එම්. කේ. රොක්සාමි