මම සාමාන්‍යයෙන් කතා කරන්න අකමැති මතෘකාවක කොටසකුත් එකතු කරල මේ ලියන්න යන්නේ කාලීන ගැටලුවක් නිසා. කරුණාකරල මේකෙ අවසානය දක්වා කියවන්න අකමැති හෝ කම්මැලි අය මේකට අදහස් ලියන්නත් එපා.
ඉස්සෙල්ලාම මම මතෘකාවේ අගින් පටන් ගන්නම්. "කොරෝනා". මේක විද්‍යාත්මක විග්‍රහයක් නොවන නිසා කොරෝනා කියන්නෙ මොකක්ද? ඒකේ ආරම්භය කොහේද කියල ලියන්න යන්නේ නෑ. මේක බෝවෙන රෝගයක්. මාරාන්තිකයි. දැන් ඒක ලංකාවේ අයටත් බෝවෙලා. හැබැයි ඒකට අපේ අය ප්‍රතිචාර දක්වන ආකාරය ගැන නම් කිසිදු සතුටක් පෙන්වන්න බෑ. ලංකාවේ පනතක් මගින් සම්මත් නීති රීති සමුදායක් තියෙනවා මෙහෙම දෙයක් වුනාම කොහොමද ක්‍රියා කරන්න ඕන කියන එක ගැන. ඒ සියල්ල පැත්තකින් තියල මේ අය මොකක්ද මේ කරන්න යන්නේ කියන එක ගැන නම් මට තියෙන්නේ සෑහෙන්න ලොකු ප්‍රශ්ණයක්. බෝවෙන රෝගයක් හැදුනාම අපේ අය කල යුතු වෙන්නේ අනිත් අයට බෝවෙන්න පුළුවන් අවකාශ ඉවත් කරන එකයි. නමුත් අපේ අය මොකක්ද කරන්නේ ?
අනිත් කාරණය තමයි විදේශ රටවල ඉදන් එන අයගේ හැසිරීම. ලංකාව වගේ දුප්පත් රටකට ඒ අය විදේශයෙන් ගේන විනිමය වටිනවා. එකේ විවාදයක් නැහැ. නමුත් ඒක එකම දේ නෙවෙයි. ඒ අය ඇත්තටම රට ගැන හිතනවානම් රට ඇතුලට එද්දී තියෙන සියලුම පරීක්ෂණ කරලයි එන්න ඕන. මේ වගේ අවස්ථාවක සම්පූර්ණයෙන් රට වහල දාන්න ඕන. එහෙම කරල සම්පූර්ණයෙන්ම වගේ නිරෝධායනය කරන්න පුළුවන් නම් හොදයි. ලෝකයේ බොහෝ රටවල් එහෙම දේ කරනවා. පාසල් නිවාඩු දෙන දේ වගේ එකක් කරල මිනිස්සු කලබල කරනවාට වඩා ඒ දේවල් වලින් ආරක්‍ෂා වෙන්නේ කොහොමද කියන එක ගැන මිනිස්සු දැනුවත් කරනවා නම් වටිනවා.
දේශපාලන ව්‍යාපාර වෙනුවෙන් මිනිස්සුන්ගේ මොළ සුද්ධ කරල තමන්ගේ මත ඒවා තුළ ඔබ්වන්න වෙන මහන්සිය රටේ ජනතාව ආරක්‍ෂා කරන්න කියන අරමුණු ඇතිව කොරෝනා වලින් ආරක්‍ෂා වෙන හැටි ගැන කියල කැම්පේන් ඒකක් කරන්න දේශපාලන නායකයන් මහන්සි වෙන්නේ නැත්තේ ඇයි කියන ඒක නම් ගැටලුවක්. අනික තමයි ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය වගේ ආයතන මේ වගේ දෙයක්යක් වුනාම නිල වශයෙන් ප්‍රවෘත්ති දානවා. පුළුවන් හැම වෙලාවේදීම ඒවා සමග යාවත්කාලීන වෙලා අනිත් අය දැනුවත් කරන්න.
මම ගොඩක්ම දකින සමාජ මාධ්‍ය ජාල මේ වගේ බෝවෙන රෝග විහිලුවකට අරන් බොරු ප්‍රචාර ඇති කරනවා. ඒ විතරක් නොවෙයි මේ වගේ රොග දේශපාලන වාසි ගන්න පාවිච්චි කරනවා. අනිත් කාරණය තමයි ඒක අතකොලුවක් කරෙගන තම තමන්ගේ ව්‍යාපාර වැඩි දියුණු කර ගන්න උත්සාහ කරන එක. එක එක සමාගම් තම තමන්ගේ තිබුන නිෂ්පාදන ලේබල කොරෝනා සදහා මේක හොදයි කියල විකුණන්න පටන් අරන්. නමුත් රෝගය මුලින්ම ඇතිවුන චීනය වත් රෝගීන් පරීක්‍ෂා කරමින් රෝගය සදහා තාම ප්‍රතිකාර සොයනවා. මට තියෙන ප්‍රශ්ණය මේ සමාගම් වල පරීක්ෂණාගාර තියෙනවා නම් ඒවා රෝගියෙක් හෝ රෝගකාරකය නොදැක හෙතේ කරන්න තරම් දියුණු නම් ඇයි රෝගීන් වාර්තා වුනාමත් නිට්ටාවට සුව වෙන බෙහෙතක් දෙන්න බැරි. මේ වගේ හදිසි අවස්ථාවකදීත්, අවස්තාවාදී සමාගම් සදහා දඩුවම් හෝ තහනමක් ගේනන ඕන කියන එකයි මගේ නම් මතය. සර විකුණන අය, ආගම විකුණන අයත් මේ ගොඩේ ඉන්නවා. හැබැයි කොරෝනා රෝගකාරකයට ආගම්, ජාති කුල බේද කිසිම දෙයයක් නැහැ.
දෙවැනි මාතෘකාව තමා නවක වදය, මේ තියෙ කාර්යබහුල කම නිසා මේ ලිපිය ප්‍රමාද වුන නිසා දැන් නම් නවක නවකවදය කතාව අපිට අමතක වේගෙන යන මාතෘකාවක් වෙලා. නමුත් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයෙක් විදිහට සහ කිසිම දේශපාලනික හෝ ශිෂ්‍ය සංගමයක් වෙනුවෙන් වැඩ නොකරත් උපාධියක් ගත්තු මට මේ ගැන කතා කරන්න තරම් පුළුවන් සහ යුතුයි කියන ඒකයි මගේ නම් හැගීම.
විශ්ව විද්‍යාල වලින් දේශපාලනය ඉවත් කල යුතුයි. අපි විශ්ව විද්‍යාලයේ යන කාලයේ අපේ විශ්ව විද්‍යාලෙය් අපේ පීඨය ඇතුලට දේශපාලනික අතකොලු වලට එන්න නාෙදෙන්න තරම් අපි ඉන්න කාලයේ අපිට හැකියාව තිබුනා. දැන් නම් ඒක වෙනස් වෙලා කියලයි ආරංචි වෙන්නේ. කොහොම වුනත් දේශපාලන අතකොලු කැම්පස් ඇතුලට රිංගුවේ නැහැ කියල නවකවදය හෝ සටන් නැත්තටම නැති වෙන්නේ නෑ. නමුත් ඉතා විශාල ප්‍රමාණයකින් අඩු වෙයි.
බාෙහෝමයක් සමාජ ජාල වල හා වෙනත් පොදු ස්ථාන වල මේ ගැන කතා කරන බහුතරයක් විශ්ව විද්‍යාලයට ගියේ නැති අය. සමහර වෙලාවල් වලදී මාත් එක්ක පිරිස් මේ මාතෘකාව ගැන කතා කරන්න ඇවිත් මාත් විශ්ව විද්‍යායාල ශිෂ්‍යයෙක් විදිහට කියල කතාව පටන් ගත්ත ගමන් මාතෘකාව වෙන පැත්තකට හරවනවා. මාත් මගේ පියා සහ වැඩිමහල් සහෝදරයා විශ්ව විද්‍යාලයේ ගිය අය හැටියට දරණ මතය තමා නවක වදය කියන දේ අරුත් දෙකක් තියෙනවා. මේ වැඩසටහන් පටන් ගන්නේ නව්‍යතාවයට හුරු කිරීම කියන සංකල්පය යටතේ. මූලික පරමාර්ථය වුන කරුණ ගැන කියනවා නම් අම්මා තාත්ත එක්ක දන්න කියන ප්‍රදෙශයක ජීවත් වුන අය තනිව ජීවත් වෙන්න පටන් ගන්න තැනකට පුරුදු කරන්න කරන වැඩසටහනක් වගේම ඒ ඒ සිසුන් අලුත් තැන තමාගෙ වැඩ තමන්ම කරගෙන අනිත් අයටත් උදව් කරන්න ඕන විදිහ සමාජයට වැඩදායක එකෙක් විදිහට හැම කෙනෙක්ම එකා වාගෙ වැඩ කරන්න ඕන කියන සංකල්පය හිත් වල ඇති කරන්න කරන වැඩසටහනක්. නමුත් මේ වැඩසටහන් වලට සම්බන්ධ වෙන හැම කෙනෙක්ම එකම සිතිවිලි දාමයක ජීවත් වුන අය නෙවෙයි. ඒ නිසා මේ දේ වැරදියට තේරුම් ගන්න සහ වැරදි විදිහට කරන අයත් නැතිවාම නොවෙයි.
කෑම නැති එකාට තමන්ගේ කෑම එකෙන් දෙන්න. මළ ගෙයක් දානයක් වුනාම ඒ තැනට අවශ්‍ය දේවල් වලට උදව් කරන්න. අදින්න නැති එකෙක්ට ඇදුම් දොගන්න වගෙ දේවල් ගොඩකින් අපේ විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයින් පෝසත්. පොදු වැඩක් කරන්න ගියාම ඒ දේවල් කරන ආකාරය අනුව විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයෙක්ගේ වෙනස බොහෝම අපූරුවට හදුන ගන්න පුළුවන්. නමුත් මේ සියල්ල වුනා සහ වෙන නිසාම ඒ එකමුතුව හැදෙන බව සහ ඒ දෙයින් වැඩ ගන්න පුළුවන් බව දන්න නිසාම බොහේමයක් දේශපාලන පක්‍ෂ බොහෝම ආසායෙවන් ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාර ඇති කරමින් විශ්ව විද්‍යාල ඇතුලට රිංගනවා.
බොහොමයක් වෙලාවල් වලදී විශ්ව විදයාල වලට ඇතුල් වෙන එක්තරා දෙශපාලන පක්‍ෂයක ක්‍රමවේදය ඔටුවා සහ කූඩාරම ක්‍රමයට සමානයි. උදාහරණයක් විදිහට අපි හිතමු එක්තරා විශ්ව විද්‍යාලයක එක්තරා කොටසකට තමන්ගේ ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය ඇති කරන්න ඕන කියන අවශ්‍යතාවය ආවා කියල. ඔවුන් කොහොම හරි ඒක ඇතුලෙ ඉන්න එකෙක් අල්ල ගන්නවා. සමාජයෙන් පීඩා වුන කෙනෙක් තමා බොහෝ විට ඒකට අල්ල ගන්නේ. ඌට හොද තෙලක් ගහනවා. ඒ කියන්නේ උගේ මොලේ හෝදල අපි හිටියනම් ඔයා ඒ තරම් පීඩා විදින්නේ නෑ කියන සංකල්පය ඇති කරනවා. දැන් ඌ ලව්ව කැම්පස් එකේ තොරතුරු ගන්නවා. ඒවා ආශ්‍රයෙන් විශ්ව විද්‍යාලය ඇතුලේ ප්‍රශ්ණයක් නිර්මාණය කරනවා. සමහර විටක ඔවුන් ඇති කරපු ඉත්තා යොදා ගන්නවා නැත්තම් ඒ ඉත්තා ලවා වැඩේ කරන්න පුළුවන් එකෙක් හොයා ගන්නවා. මුදල් වලටත් ප්‍රශ්ණය ඇති කරන්න කැමති වෙන උන් ඉන්නවා. ප්‍රශ්ණය උග්‍ර වෙන්න අවශ්‍ය කරන වටපිටාව උසි ගැන්වීම් තමාගේ ඉත්තා හෝ ඉත්තන් ආශ්‍රයෙන් කරල ඌ ලවා ප්‍රශ්ණයේ එක අන්තතයක් ගෙන්වා ගෙන උන්ගෙත් මොළ හෝදනවා. මේ වැඩේ කරන්න ලේසිම පිරිස පළමු වසර සිසුන්. මොකද උන් තාම විශ්ව විද්‍යාලයේ ක්‍රියාව හා වාසි ගැන හරිහැටි අවබෝධයක් නැති නිසා. අනික නව්‍යතාවයට හුරු කිරීමේ වැඩසටහන් කොයි තරම් හොදින් සිදු කරත් ඒක රැග් වශයෙන් තියෙන අර්ථ දැක්වීම ඇතුලේ තියෙන එහි වාසි ගැන තාමත් නොදන්නා පිරිස ඔවුන් නිසා.
දැන් මූලික අදියර හරි. දෙවැනි අදියර විදිහට ඒ අදාළ පක්‍ෂයේ අදාළ ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය කරගෙන යන පිරිස ගැටලුව විසදන්න සහාය වෙන්න පොරොන්දු වෙනවා. ප්‍රශ්ණය ඇති කල අයට ප්‍රශ්ණය විසදන එක ලොකු වැඩක් නෙවෙයි. ඉතින් ඔවුන් ඒක විසදලා වීරයන් වෙනවා. දැන් තමා ප්‍රති උපකාර කරනන ඕන වෙලාව. ඉල්ලන්නේ එක දෙයයි. ඒ තමන්ගේ ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරයේ ශාඛාවක් ඇති කරන්න. මේ වගෙ ගැටලුවක් ආවොත් ඒක විසධන්න දන්න ශක්තියක් තියෙන මේ වීරයන්ට බැහැ කියන්නේ කොහොමද එක පයින් කැමති වෙනවා. දැන් වැඩේ හරි. දැන් උන් කැම්පස් එක ඇතුලේම ඔවුන්ගේ මතය ජය ගන්වන්න අවශ්‍ය මොළ හෝදන වැඩේ ප්‍රසිද්ධියේ කරනවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි ඒකට විරුද්ධ වෙන අය හොදින් හෝ නරකින් ඒකට අවනත කරගන්නත් ඔවුනට හකියාව හා ක්‍රම තියෙනවා.
අවසාන වශයෙන් තුන්වන මාතෘකාව වුන දේශපාලනය. ඒක මම මේ මාතෘකා දෙක ඇතුලෙම කතා කලා. ලලංකාවේ දේශපාලනය ඇතුලේ තියෙන්නේ බලය රැක ගැනීම කියන සංකල්පය විතරයි. බලය රැක ගන්න කරන්න පුලුවන් ඕනම දෙයක් කරනවා. තමන්ගේ බලය රකින්න උදව් කල අයට උදව් කරන නමුත් ඒකට විරුදධ වෙන හෝ උදව්වක් නොදෙන අය ගැන තැකීමක් නැහැ. ඒ නිසා නවකවදය, කොරෝනා හරි වෙන මෙන නමගින් එන ගැටලුවක් හරි ආවාම ඒක දේශපාලනීයකරණය කරමින් සාධාරණය කරන්න හෝ විවේචනය කර විසි කර දමන්නට ඔව්න්ට හකියාව සහ බලය තියෙනවා. ඒ සදහා මාධ්‍ය, සමාජජාල තුල බොරෙු ප්‍රචාර ඇති කිරීම සදහාත් මූල්‍යමය බලය භාවිතා කරන්නත් ඔව්න් පැකිලෙන්නේ නෑ. හැබැයි ඒ දේශපාලනය ඇතුලේ අධ්‍යාපනය දැනුම හෝ බුද්ධිය කියන දේට ඔවුන්ගේ දේශපාලන ව්‍යාපාර වලට උදව්වක් නැතිනම් කිසිදු උපකාරයක් නැහැ.
කොහොම වුනත් මේ තියෙන නවකවදය හා කොරෝනා කියන ගැටලු දෙකට මම දකින්නේ මෙන්න මේ විසදුම. රට සම්පූර්ණයෙන් වසා දමල පූර්ණ නිරෝධායනයක් කරන්න ඕන. ඒකට රට රසියන් කැමතිද අකමැතිද කියන එක අදාළ වෙන්නේ නෑ. දේශපාලන බලය භාවිතා කරල අනිත් දේවල් කරනවා වගේ මේක කරන්නම ඕන දෙයක්. නවකවදය දෙන සාක්‍ෂි සහිත අවස්ථා වලදී දඩුවම් ක්‍රියාත්මක කරන්න ඕන. නමුත් ඒ සියල්ලට කලින් දේශපාලන අතකොලු වෙච්ච ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාර නවත්තලා දානන ඒන. තහනමක් මගින්.
මම මේ ලිපිය ලියන්න රන් සතියක් වුනා. නමුත් මගේ වැඩ කටයුතු සහ පාරට ගෙවෙන පැය ගාන හින්ද රෑට ඇවිත් මේක ලියන්න තරම් පුළුවන් කමක් තිබුනේ නෑ. නමුත් දැන් තියෙන තත්ත්වයටත් මේක වලංගු නිසා අවසන් ලිපියක් විදිහට පල කරනවා. ස්තූතියි.
අනිත් කාරණය තමයි විදේශ රටවල ඉදන් එන අයගේ හැසිරීම. ලංකාව වගේ දුප්පත් රටකට ඒ අය විදේශයෙන් ගේන විනිමය වටිනවා. එකේ විවාදයක් නැහැ. නමුත් ඒක එකම දේ නෙවෙයි. ඒ අය ඇත්තටම රට ගැන හිතනවානම් රට ඇතුලට එද්දී තියෙන සියලුම පරීක්ෂණ කරලයි එන්න ඕන. මේ වගේ අවස්ථාවක සම්පූර්ණයෙන් රට වහල දාන්න ඕන. එහෙම කරල සම්පූර්ණයෙන්ම වගේ නිරෝධායනය කරන්න පුළුවන් නම් හොදයි. ලෝකයේ බොහෝ රටවල් එහෙම දේ කරනවා. පාසල් නිවාඩු දෙන දේ වගේ එකක් කරල මිනිස්සු කලබල කරනවාට වඩා ඒ දේවල් වලින් ආරක්‍ෂා වෙන්නේ කොහොමද කියන එක ගැන මිනිස්සු දැනුවත් කරනවා නම් වටිනවා.
දේශපාලන ව්‍යාපාර වෙනුවෙන් මිනිස්සුන්ගේ මොළ සුද්ධ කරල තමන්ගේ මත ඒවා තුළ ඔබ්වන්න වෙන මහන්සිය රටේ ජනතාව ආරක්‍ෂා කරන්න කියන අරමුණු ඇතිව කොරෝනා වලින් ආරක්‍ෂා වෙන හැටි ගැන කියල කැම්පේන් ඒකක් කරන්න දේශපාලන නායකයන් මහන්සි වෙන්නේ නැත්තේ ඇයි කියන ඒක නම් ගැටලුවක්. අනික තමයි ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය වගේ ආයතන මේ වගේ දෙයක්යක් වුනාම නිල වශයෙන් ප්‍රවෘත්ති දානවා. පුළුවන් හැම වෙලාවේදීම ඒවා සමග යාවත්කාලීන වෙලා අනිත් අය දැනුවත් කරන්න.
මම ගොඩක්ම දකින සමාජ මාධ්‍ය ජාල මේ වගේ බෝවෙන රෝග විහිලුවකට අරන් බොරු ප්‍රචාර ඇති කරනවා. ඒ විතරක් නොවෙයි මේ වගේ රොග දේශපාලන වාසි ගන්න පාවිච්චි කරනවා. අනිත් කාරණය තමයි ඒක අතකොලුවක් කරෙගන තම තමන්ගේ ව්‍යාපාර වැඩි දියුණු කර ගන්න උත්සාහ කරන එක. එක එක සමාගම් තම තමන්ගේ තිබුන නිෂ්පාදන ලේබල කොරෝනා සදහා මේක හොදයි කියල විකුණන්න පටන් අරන්. නමුත් රෝගය මුලින්ම ඇතිවුන චීනය වත් රෝගීන් පරීක්‍ෂා කරමින් රෝගය සදහා තාම ප්‍රතිකාර සොයනවා. මට තියෙන ප්‍රශ්ණය මේ සමාගම් වල පරීක්ෂණාගාර තියෙනවා නම් ඒවා රෝගියෙක් හෝ රෝගකාරකය නොදැක හෙතේ කරන්න තරම් දියුණු නම් ඇයි රෝගීන් වාර්තා වුනාමත් නිට්ටාවට සුව වෙන බෙහෙතක් දෙන්න බැරි. මේ වගේ හදිසි අවස්ථාවකදීත්, අවස්තාවාදී සමාගම් සදහා දඩුවම් හෝ තහනමක් ගේනන ඕන කියන එකයි මගේ නම් මතය. සර විකුණන අය, ආගම විකුණන අයත් මේ ගොඩේ ඉන්නවා. හැබැයි කොරෝනා රෝගකාරකයට ආගම්, ජාති කුල බේද කිසිම දෙයයක් නැහැ.
දෙවැනි මාතෘකාව තමා නවක වදය, මේ තියෙ කාර්යබහුල කම නිසා මේ ලිපිය ප්‍රමාද වුන නිසා දැන් නම් නවක නවකවදය කතාව අපිට අමතක වේගෙන යන මාතෘකාවක් වෙලා. නමුත් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයෙක් විදිහට සහ කිසිම දේශපාලනික හෝ ශිෂ්‍ය සංගමයක් වෙනුවෙන් වැඩ නොකරත් උපාධියක් ගත්තු මට මේ ගැන කතා කරන්න තරම් පුළුවන් සහ යුතුයි කියන ඒකයි මගේ නම් හැගීම.
විශ්ව විද්‍යාල වලින් දේශපාලනය ඉවත් කල යුතුයි. අපි විශ්ව විද්‍යාලයේ යන කාලයේ අපේ විශ්ව විද්‍යාලෙය් අපේ පීඨය ඇතුලට දේශපාලනික අතකොලු වලට එන්න නාෙදෙන්න තරම් අපි ඉන්න කාලයේ අපිට හැකියාව තිබුනා. දැන් නම් ඒක වෙනස් වෙලා කියලයි ආරංචි වෙන්නේ. කොහොම වුනත් දේශපාලන අතකොලු කැම්පස් ඇතුලට රිංගුවේ නැහැ කියල නවකවදය හෝ සටන් නැත්තටම නැති වෙන්නේ නෑ. නමුත් ඉතා විශාල ප්‍රමාණයකින් අඩු වෙයි.
බාෙහෝමයක් සමාජ ජාල වල හා වෙනත් පොදු ස්ථාන වල මේ ගැන කතා කරන බහුතරයක් විශ්ව විද්‍යාලයට ගියේ නැති අය. සමහර වෙලාවල් වලදී මාත් එක්ක පිරිස් මේ මාතෘකාව ගැන කතා කරන්න ඇවිත් මාත් විශ්ව විද්‍යායාල ශිෂ්‍යයෙක් විදිහට කියල කතාව පටන් ගත්ත ගමන් මාතෘකාව වෙන පැත්තකට හරවනවා. මාත් මගේ පියා සහ වැඩිමහල් සහෝදරයා විශ්ව විද්‍යාලයේ ගිය අය හැටියට දරණ මතය තමා නවක වදය කියන දේ අරුත් දෙකක් තියෙනවා. මේ වැඩසටහන් පටන් ගන්නේ නව්‍යතාවයට හුරු කිරීම කියන සංකල්පය යටතේ. මූලික පරමාර්ථය වුන කරුණ ගැන කියනවා නම් අම්මා තාත්ත එක්ක දන්න කියන ප්‍රදෙශයක ජීවත් වුන අය තනිව ජීවත් වෙන්න පටන් ගන්න තැනකට පුරුදු කරන්න කරන වැඩසටහනක් වගේම ඒ ඒ සිසුන් අලුත් තැන තමාගෙ වැඩ තමන්ම කරගෙන අනිත් අයටත් උදව් කරන්න ඕන විදිහ සමාජයට වැඩදායක එකෙක් විදිහට හැම කෙනෙක්ම එකා වාගෙ වැඩ කරන්න ඕන කියන සංකල්පය හිත් වල ඇති කරන්න කරන වැඩසටහනක්. නමුත් මේ වැඩසටහන් වලට සම්බන්ධ වෙන හැම කෙනෙක්ම එකම සිතිවිලි දාමයක ජීවත් වුන අය නෙවෙයි. ඒ නිසා මේ දේ වැරදියට තේරුම් ගන්න සහ වැරදි විදිහට කරන අයත් නැතිවාම නොවෙයි.
කෑම නැති එකාට තමන්ගේ කෑම එකෙන් දෙන්න. මළ ගෙයක් දානයක් වුනාම ඒ තැනට අවශ්‍ය දේවල් වලට උදව් කරන්න. අදින්න නැති එකෙක්ට ඇදුම් දොගන්න වගෙ දේවල් ගොඩකින් අපේ විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයින් පෝසත්. පොදු වැඩක් කරන්න ගියාම ඒ දේවල් කරන ආකාරය අනුව විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයෙක්ගේ වෙනස බොහෝම අපූරුවට හදුන ගන්න පුළුවන්. නමුත් මේ සියල්ල වුනා සහ වෙන නිසාම ඒ එකමුතුව හැදෙන බව සහ ඒ දෙයින් වැඩ ගන්න පුළුවන් බව දන්න නිසාම බොහේමයක් දේශපාලන පක්‍ෂ බොහෝම ආසායෙවන් ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාර ඇති කරමින් විශ්ව විද්‍යාල ඇතුලට රිංගනවා.
බොහොමයක් වෙලාවල් වලදී විශ්ව විදයාල වලට ඇතුල් වෙන එක්තරා දෙශපාලන පක්‍ෂයක ක්‍රමවේදය ඔටුවා සහ කූඩාරම ක්‍රමයට සමානයි. උදාහරණයක් විදිහට අපි හිතමු එක්තරා විශ්ව විද්‍යාලයක එක්තරා කොටසකට තමන්ගේ ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය ඇති කරන්න ඕන කියන අවශ්‍යතාවය ආවා කියල. ඔවුන් කොහොම හරි ඒක ඇතුලෙ ඉන්න එකෙක් අල්ල ගන්නවා. සමාජයෙන් පීඩා වුන කෙනෙක් තමා බොහෝ විට ඒකට අල්ල ගන්නේ. ඌට හොද තෙලක් ගහනවා. ඒ කියන්නේ උගේ මොලේ හෝදල අපි හිටියනම් ඔයා ඒ තරම් පීඩා විදින්නේ නෑ කියන සංකල්පය ඇති කරනවා. දැන් ඌ ලව්ව කැම්පස් එකේ තොරතුරු ගන්නවා. ඒවා ආශ්‍රයෙන් විශ්ව විද්‍යාලය ඇතුලේ ප්‍රශ්ණයක් නිර්මාණය කරනවා. සමහර විටක ඔවුන් ඇති කරපු ඉත්තා යොදා ගන්නවා නැත්තම් ඒ ඉත්තා ලවා වැඩේ කරන්න පුළුවන් එකෙක් හොයා ගන්නවා. මුදල් වලටත් ප්‍රශ්ණය ඇති කරන්න කැමති වෙන උන් ඉන්නවා. ප්‍රශ්ණය උග්‍ර වෙන්න අවශ්‍ය කරන වටපිටාව උසි ගැන්වීම් තමාගේ ඉත්තා හෝ ඉත්තන් ආශ්‍රයෙන් කරල ඌ ලවා ප්‍රශ්ණයේ එක අන්තතයක් ගෙන්වා ගෙන උන්ගෙත් මොළ හෝදනවා. මේ වැඩේ කරන්න ලේසිම පිරිස පළමු වසර සිසුන්. මොකද උන් තාම විශ්ව විද්‍යාලයේ ක්‍රියාව හා වාසි ගැන හරිහැටි අවබෝධයක් නැති නිසා. අනික නව්‍යතාවයට හුරු කිරීමේ වැඩසටහන් කොයි තරම් හොදින් සිදු කරත් ඒක රැග් වශයෙන් තියෙන අර්ථ දැක්වීම ඇතුලේ තියෙන එහි වාසි ගැන තාමත් නොදන්නා පිරිස ඔවුන් නිසා.
දැන් මූලික අදියර හරි. දෙවැනි අදියර විදිහට ඒ අදාළ පක්‍ෂයේ අදාළ ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය කරගෙන යන පිරිස ගැටලුව විසදන්න සහාය වෙන්න පොරොන්දු වෙනවා. ප්‍රශ්ණය ඇති කල අයට ප්‍රශ්ණය විසදන එක ලොකු වැඩක් නෙවෙයි. ඉතින් ඔවුන් ඒක විසදලා වීරයන් වෙනවා. දැන් තමා ප්‍රති උපකාර කරනන ඕන වෙලාව. ඉල්ලන්නේ එක දෙයයි. ඒ තමන්ගේ ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරයේ ශාඛාවක් ඇති කරන්න. මේ වගෙ ගැටලුවක් ආවොත් ඒක විසධන්න දන්න ශක්තියක් තියෙන මේ වීරයන්ට බැහැ කියන්නේ කොහොමද එක පයින් කැමති වෙනවා. දැන් වැඩේ හරි. දැන් උන් කැම්පස් එක ඇතුලේම ඔවුන්ගේ මතය ජය ගන්වන්න අවශ්‍ය මොළ හෝදන වැඩේ ප්‍රසිද්ධියේ කරනවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි ඒකට විරුද්ධ වෙන අය හොදින් හෝ නරකින් ඒකට අවනත කරගන්නත් ඔවුනට හකියාව හා ක්‍රම තියෙනවා.
අවසාන වශයෙන් තුන්වන මාතෘකාව වුන දේශපාලනය. ඒක මම මේ මාතෘකා දෙක ඇතුලෙම කතා කලා. ලලංකාවේ දේශපාලනය ඇතුලේ තියෙන්නේ බලය රැක ගැනීම කියන සංකල්පය විතරයි. බලය රැක ගන්න කරන්න පුලුවන් ඕනම දෙයක් කරනවා. තමන්ගේ බලය රකින්න උදව් කල අයට උදව් කරන නමුත් ඒකට විරුදධ වෙන හෝ උදව්වක් නොදෙන අය ගැන තැකීමක් නැහැ. ඒ නිසා නවකවදය, කොරෝනා හරි වෙන මෙන නමගින් එන ගැටලුවක් හරි ආවාම ඒක දේශපාලනීයකරණය කරමින් සාධාරණය කරන්න හෝ විවේචනය කර විසි කර දමන්නට ඔව්න්ට හකියාව සහ බලය තියෙනවා. ඒ සදහා මාධ්‍ය, සමාජජාල තුල බොරෙු ප්‍රචාර ඇති කිරීම සදහාත් මූල්‍යමය බලය භාවිතා කරන්නත් ඔව්න් පැකිලෙන්නේ නෑ. හැබැයි ඒ දේශපාලනය ඇතුලේ අධ්‍යාපනය දැනුම හෝ බුද්ධිය කියන දේට ඔවුන්ගේ දේශපාලන ව්‍යාපාර වලට උදව්වක් නැතිනම් කිසිදු උපකාරයක් නැහැ.
කොහොම වුනත් මේ තියෙන නවකවදය හා කොරෝනා කියන ගැටලු දෙකට මම දකින්නේ මෙන්න මේ විසදුම. රට සම්පූර්ණයෙන් වසා දමල පූර්ණ නිරෝධායනයක් කරන්න ඕන. ඒකට රට රසියන් කැමතිද අකමැතිද කියන එක අදාළ වෙන්නේ නෑ. දේශපාලන බලය භාවිතා කරල අනිත් දේවල් කරනවා වගේ මේක කරන්නම ඕන දෙයක්. නවකවදය දෙන සාක්‍ෂි සහිත අවස්ථා වලදී දඩුවම් ක්‍රියාත්මක කරන්න ඕන. නමුත් ඒ සියල්ලට කලින් දේශපාලන අතකොලු වෙච්ච ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාර නවත්තලා දානන ඒන. තහනමක් මගින්.
මම මේ ලිපිය ලියන්න රන් සතියක් වුනා. නමුත් මගේ වැඩ කටයුතු සහ පාරට ගෙවෙන පැය ගාන හින්ද රෑට ඇවිත් මේක ලියන්න තරම් පුළුවන් කමක් තිබුනේ නෑ. නමුත් දැන් තියෙන තත්ත්වයටත් මේක වලංගු නිසා අවසන් ලිපියක් විදිහට පල කරනවා. ස්තූතියි.
No comments:
Post a Comment
කුණුහරුප හැර ඕනෙම දේකට මෙන්න ඉඩ!
තමන්ගෙම අදහසක් දාන්න කොමෙන්ටුවක් විදිහට අනිත් අයටත් හිතන්න..!