මගේ ගමන් බිමන් - දෙවන කොටස - කතරගමට ගිය ගමනක්

මේ ගමනත් ටිකක් විනෝදය සොයාගෙනම ගිය ගමනක්. ගියේ මෝටර් බයිසිකල් වලින් අම්බලන්ගොඩ ඉඳල කතරගමට 2011/07/11 දිනයේදී. උදේ පාන්දරම පටන් ගත්ත ගමන ආරම්භය අම්බලන්ගොඩින් මමයි මගේ මල්ලියි බයිස්කල් දෙකෙන් ආවා හික්කඩුව නගරයට. එන අතරතුර සීනිගම දේවාලයට පඬුරක් දැම්මේ අපි සියළු දෙනාම ආරක්‍ෂාකර දෙන්න කියල ඉල්ලන්න. හික්කඩුවේදී අපි එක්ක එකතුවෙන්න දුලිප්, සුමුදු, ඉසුරු එක්ක සුසන්තත් එකතු වුනා. අපි ඔක්කොම එක වෙලාවේ පිටත් වුනේ කොහොම හරි දවල් පූජාවට සම්බන්ධවීමේ එකම බලාපොරොත්තුව හිතේ තියාගෙන. පරිස්සමටයි තෙල් වියදම අඩුවෙන් යන්නයි දෙකම හිතාන පැයට කිලෝමීටර 50-55 අතරේ වේගයක් නිතරම පවත්වාගෙන තමා ගමන සිදුවුනේ.

            ගාල්ල, මාතර හරහා දෙව්න්දර දේවාලයට එනකොට නම් කීපදෙනෙකුට ටිකක් අපහසුවක් දැනුනා. ඒ එක දිගටම වාඩිවෙලා හිටි අපහසුව. දෙව්න්දර දේවාලය වන්දනා කල අපි කෙලින්ම තංගල්ලට.

දෙව්න්දර පිලිමය

දෙව්න්දර දේවාලය

දෙව්න්දර චෙත්‍යය

         තංගල්ලට ගිය අපි උදේ කෑමට නෑදෑ කොනෙකුගේ ගෙදරට ගොඩවුනා. එතැන පැයක පමණ කාලයක් රැඳුනු අපි නැවත ගමන් ආරම්භ කලේ මාර්ග තදබදය ඇතිවෙන්න කලින් හම්බන්තොට නගරයට යන්න හිතාගෙන. අපි හිතුව විදිහටම දවල් වෙද්දී අපිට කතරගමට යන්න පුලුවන් වුනා. එතැන පූජාව තියපු අපි ආයෙම තිස්ස වැව පැත්තට ආවේ ටිකක් විනෝද වෙලා නාන්න හිතාගෙන. වැවේ නාන එක අන්තරාදායක නිසා අපි නාන්න ඇලට ගියා. එතැන පැයක් විතර ගතකල අපි එතැනම තිබුණු කඩයකින් දවල් කෑම ගත්තා.  

තිස්ස වැවේ ඇල

නවාතැන අසල

ඇලේ නාමින්

කෑම කන අතරතුර

නැවත එන අතරේ පුංචි ලොරියක ආව නඩයකට විහිළු කරමිනුයි අපි ආවේ. මොකද ඒකෙ හිටි ගැහැණු ළමයෙක් නිසා. මේ විහිළුවලට ඒ ලොරියේ රියදුරාට කේන්ති ගිහින් අපේ බයිසිකල් පැත්තට වාහනේ හැරෙව්වා. අවසානේ අපි ගත්තු චොක්ලට් එකක් ඒ වාහනේ හිටි කොල්ලො කුරුන්ටන්ට දුන්නා. ඒකට අපිට ලැබුනේ අපි බලාපොරොත්තු වුන ගැහැණු ලමයාගේ දුරකතන අංකය වෙනුවට ස්තූති ලිපියක්. ඒක තිබුනේ මෙන්න මෙහෙම. 

ස්තූති ලිපියක්

 

අපි ඒ ආපහු නවාතැනට ආපු අපි කලේ හොඳින් නිදාගත් එක. මොකද අපේ ඊලඟ බලාපොරොත්තුව වුනේ රාත්‍රී පෙරහැර බලන එක. මේ නිසාම නිදාගත් අපිට නව පණක් ලැබුණා. සවස 4.30ට පමණ පිටත්වුන අපි පෙරහැර බලන්න ගියේ පයින්මයි. මේ කිලෝමීටර දෙකක පමණ දුර ගමන්කල අපි පෙරහැර බලන්න සුදුසු තැනක් සොයාගන්නා විට රාත්‍රී 7 පමණ වෙලා. එතැන වාඩි උන අපි පෙරහැර එනතුරු පැය 2ක පමණ කාලයක් බලාගෙන හිටියා.

කතරගම පෙරහැර

කතරගම පෙරහැර

          පෙරහැර බලපු අපි නැවතත් නවාතැනට ඇවිත් නිදාගත්තා උදේ 9.00 විතර වෙනකොට සූදානම් වුන අපි සෙල්ල කතරගම ගියා. එතැනින් ලක්‍ෂමී දේවාලය වන්දනා කරල නැවත කතරගමට ආවේ පඬුරක් බඳින්න. ඒ ගමන්ම කිරිවෙහෙර වන්දනා කලා. 

            ඒ සියල්ල අවසානයේ අපි නැවතත් එන්න ගමන් ආරම්භ කලා. කාගෙත් හිත් බොහෝම සතුටින් තිබුනේ ලැබුණු අළුත් අත්දැකීම ගැන. පැය කීපයකින් හම්බන්තොට ආසන්නයට එනකොට අපිට තිබුනේ අධික පිපාසයක් හා මහන්සියක්. අසල තිබුණු ගිමන්හලකට පැමිනි අපි සිසිල් පැන් පොදකින් පිපාසය සංසිදුවා ගත්තා. ඒ වාගේම ඒ වෙනකොට අධික රස්නය නිසා අපේ තොල් හා සම අධික ලෙසම වේලිලා තමා තිබුනේ. කොහොම වුනත් එනගමන් හුම්මානය බලන්නත් අපි අමතක කලේ නැහැ. ඒ සෑම තැනකම ආරක්‍ෂක බැමි මාගේ විශ්ව විද්‍යාල හැඳුනුම්පත නිසා තරමක් දුරට ලිහිල් වුනා. කල්ගත කිරීම් වලින් කොරව අපිට ඒ තැන්වලින් නිදහස් කිරීම ගැන ඒ ඒ නිලධාරීන්ට මාගේ ස්තූතිය මේ වෙලාවෙදිම දෙන්න ඕන. මොකද විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයාට ඒ දුන් ගෞරවයට. හුම්මානය බලල එනකොට සිහින් වැසිදියක් ඇදහැලුනේ අපිට ආශිර්වාද කරන්න වගේ. අපේ වෙහෙස ඒ වර්ෂාවත් එක්කම ටිකක් අඩුවෙලා ගියා. නැවත අම්බලන්ගොඩ නගරයට එනකොට වෙලාව රාත්‍රී 9.00 ට විතර ඇති. අපේ යාළුවො ටික අපෙන් වෙන්වෙලා යනකොට කාගෙත් හිත්වල තිබුනේ කියාගන්න බැරිතරම් සතුටක්.

  

 අළුත් අත්දැකීමක් සාර්ථක විදිහට නිමාවුන ගමනක් ගැන උපරිම ප්‍රීතියෙන් නිමා වුන මේ ගමන මගේ ගමන් බිමන් වල දෙවනි කොටස හැටියටයි ඔයාල කියවන්නේ. මේ වගේ අත්දැකීම් ඔයාලටත් තියෙනව ඇති ඒ ගැන අපි එක්ක බෙදා ගන්නත් එක්ක ඔයාලට හිතෙන දේ ගැන පුංචි කොමෙන්ටුවක් දාන්න.

ගමන් බිමන් වල පළමු කොටසට....