මගේ ගමන් බිමන් හතලිස්වන කොටස - ඇඳිරි ලෙණ

ඇඳිරි ලෙණ මොකක්ද මේ කියන්නේ? මටත් මුලින් මේ ගැන කිව්වේ මූණු පොතෙන් මාත් එක්ක එකතුවෙලා පස්සේ මගේ අත්දැකීම් වල රසිකයෙක් වුන විකියා. ඒ පැල්මඬුල්ලේ එයාගේ ගෙදර ගිය වෙලාවේදී. එයාගේ තාත්තා මට විස්තරේ කිව්වේ මෙන්න මෙහෙම. “අපි ගුහාව ඇතුලට ගියේ ගොඩ කාලෙකට කලින්. ඇතුළු වෙන්න තියෙන්නේ පුංචි ඉඩක්. ඒත් ඒක ඇවිදලා ඉවර කරන්න පුළුවන් එකක් නෙවෙයි. අපි ඉටිපන්දම් දෙකක දුර ගියා. ඒත් ඉවර වෙන්නේ නම් නෑ. වතැරපාරක් එනවා ඒත් යන තැනක් නම් නෑ. වොලිබෝල් පිට්ටනි දෙකක් හදන්න ඉඩ තියෙනවා ලෙණ ඇතුලේ. කාමර වලට වෙන්වෙලයි තියෙන්නේ”. මේ දේවල් ඇහුව මට ආසාවක් ඇති වුනා මේ ගුහාව හොයන් යන්න. අවසානයේ දන්න අයගෙන් අහල කරල ගුහාවට යන්න තියෙන පැත්ත හොයාගෙන අපි හතරදෙනෙක් ගමනට එකතු වුනා.

පැල්මඬුල්ල බලංගොඩ පාරේ රත්නපුර ඉඳන් එද්දී ඕපනායක පහුවෙලා ටික දුරක් එද්දී කන්දේ විහාරය නාම පුවරුව දකින්න පුළුවන්. එතැනින් හැරිල පැලැන්දකන්ද ගමට යන්න ඕන. පාරේ කෙලවරටම ගියාම එතැනින් කන්දට යන පාර අහගන්න ඕන. රජතුමා රාජාභරණ පැලඳිගම නිසා මෙතැනට පැලැන්දකන්ද ගම කියනවා කියලයි කියන්නේ. පාරේ යද්දී පේන පෙට්ටි කන්ද මුදුනේ තට්ටු හතක රත්‍රන් වලින් කල රජමාලිගයක් තිබූ බටක් කටකතා පවතිනවා. ඒත් එවැන්නක් හමුබවුන බවට නම් සටහන් නැහැ. කන්දට යන්න ගමේ හිටි ප්‍රියන්ත අයියා කෙනෙක් අපිට සහය වෙන්න ඉදිරිපත් වුනේ දෙවිකෙනෙක් වගේ. නැත්තම් පාර හොයාගන්න එක නම් හීනයක්. කොහොමින් හරි අපි කන්ද නැගලා ලෙණ තියෙන තැනට ආවා.

මගේ යාළුවගේ තාත්ත කිව්ව විදිහටම ඒක පොඩි ගුහා කටක් තියෙන තැනක්. අපි ඇතුලට යන්න පොඩි ටෝච් එකකුයි මගේ Samsung S Duos දුරකථනයේ තියෙන ටෝච් එකයි තමා ගෙනත් තිබුනේ. අපි එක්ක ගිය යාළුවා කිව්වේ ඕක නම් දැනෙන්නේ වත් නැහැ කියලයි. 2001 අවුරුද්ද විතර වෙද්දී සෑහෙන දෙනෙක් මෙතැනට ඇවිත් තියෙනවා. ඒ කාලේ මෙතැනට පාර පෙන්නන්න යන්න අයත් ඉඳලා තියෙනවා. පස්සේ කවුරුත් එන එක නවත්තලා. අපි ඇතුලට බැස්සාම අපිට කලින් කිව් කතා ඔක්කෝම ඇත්ත කියලා පෙනුනා. අපේ ගෙනියපු එලි දැනෙන්නේ වත් නැති තරම් කළුවරක් තමා තිබුනේ. එක් කුටියකින් අනෙකට කොන්ද නමාගෙන යන්න වුනත් එතැනින් එහාට වහල මීටර 10කට වඩා වැඩි උසක් තියෙනවා.

සීරුවට පරීක්‍ෂා කලත් බිත්ති වල කිසිම ආකාරයේ සටහනක් නැහැ. මේක කොයි කාලයේද කියන්නවත් බැරි තරම්. එක් තැනකින් යාන්තම් කෙට්ටු කෙනෙකුට බඩගාගෙන යන තරමේ සිදුරක් තිබුනා. ඒකෙන් අපි නොගියත් අපි එක්ක ගිය කෙනා කලින් ගිහින් තිබුනා. එයා කියන්නේ එතැනින් ගියාම වෙනත් ගුහා කටකින් මතුවෙනවා කියලයි. තව තැනක පොඩි සිදුරක් තිබුනා එතැනින් රෝල් වෙන්න පුළුවන් ගලක් දැම්මාම ඒක දිගටම පෙරලෙන සද්දේ වගේම ටික වේලාවකට පස්සේ වෙන ගුහාවකට වැටෙන සද්දේ ඇහෙනවාලු. දැන් එතැන ගල් දාලම පිරිලා කියලයි කියන්නේ. කොහෝම වුනත් පොලවට තට්ටු කරද්දී තව ගුහාවක් යටින් තියෙනවා වාලේ බොල් හඬනම් ඇහෙනවා. පැයගානක් ගුහාව අස්සේ හිටි අපි එලියට එද්දී රෑ තිබිලා එකපාරට දවල් වුනා වගේ අපිට දැනෙන්න ගත්තා. ඇතුලේ කිසිම අපහසුවකින් තොරව හුස්ම ගන්න පුළුවන් කියලා තේරුණේ එතකොට.

එද්දි කැලේ භාවනා කරන තරුණ හිමි නමක් මුණ ගැහැන අපි ඒ ගැන විස්තර කතා කරන්න උත්සාහ කලත් එය ගුහාවක් ඇරෙන්න කොයි කාලයේද කියන්න කවුරුවත් දැනගෙන ඉඳලා නම් නැහැ. මේ ගුහාවේ ඉඳන් පහල තියෙන පන්සලට උමඟක් තිබුණු බවත් ඒ පන්සගේම විශාල නිධානයක් තිබුණු බවත් විස්තර දුනගන්න ලැබුණේ ගම් වැසියන්ගෙන්. නිධානය නම් දැන් වහල දාලයි කියලයි කියන්නේ. ඒකට හේතුව නිධන් හොරු පන්දල විනාශ කරල නිධාන ගන්න තැත් කිරීම. කොහොම වුනත් ආයෙත් දවසක මේ තැන හා පන්සල බලන්න එන්න හිතේ තියාන ගමන නම් නිමා කලා. ඒ තවත් ගමනකට අඩිතාලම දාගෙනම.

මම ගත්තු සියළු පින්තූර....

ගමන් බිමන් වල තිස් නමවන කොටසට.....